Tindertrauma: Noor bezorgde haar date een bloederige verrassing

Een Tinder-match die in het echt vier koppen kleiner blijkt, of eentje die de volgende dag een Tikkie stuurt voor de rekening. Daten anno 2024 lijkt wel Russische roulette: vol goede moed blijven gokken tot je eindelijk die knal te pakken hebt. Gelukkig zorgen rampervaringen wél voor goede verhalen. Deze week: Noor had de date van haar dromen, maar die escaleerde snel. 

Noor (27): 'Een paar maanden geleden kwam ik via Bumble een jongen tegen, Siem. Af en toe verschijnt er een persoon die je niet zomaar even naar rechts swipet, maar iemand die je doet blozen en waarbij je hoopt dat het wat wordt. Siem was zo’n persoon. Met zijn donkere krullen en diepblauwe ogen was hij helemaal mijn type, en bij het zien van zijn profiel voelde ik direct dat dit wel eens een match kon zijn. We deelden onze liefde voor honden, zijn beiden werkzaam in de mediabranche en we zijn allebei fanatieke hardlopers. Mijn voorgevoel bleek juist te zijn, want mijn hart maakte een sprongetje toen we matchten.

We begonnen direct te praten en ik was dolgelukkig. Die avond hebben we tot twee uur 's nachts gechat, en ik viel in slaap met vlinders in mijn buik. We wilden elkaar graag ontmoeten, maar dat bleek lastig omdat ik in Maastricht woonde en werkte, en hij in Leiden. Een enkele reis duurt bijna drie uur, waardoor een simpele date al snel een hele dag in beslag neemt. Na twee weken lukte het ons om een afspraak te maken. Hij zou op een vrijdag naar Maastricht komen. Zo kon hij laat in de avond nog de terugreis van drie uur maken, zonder de volgende ochtend vroeg op te hoeven. Al wisten we diep van binnen dat dit waarschijnlijk niet het echte plan was, haha.

Lees ook: Tindertrauma: 'Ik dacht meteen: fuck, hij is homoseksueel'

We hadden een ontzettend gezellige avond en na het eten bleven we nog zitten voor een aantal wijntjes. Uiteindelijk was ik best wel dronken, wat misschien niet heel slim is op een eerste date, maar dat kon me niets schelen. Ik zat immers met de man van mijn dromen. Toen het uiteindelijk tijd was om te gaan - het restaurant ging sluiten, dus we moesten wel - stonden we daar. Het was overduidelijk dat hij wachtte tot ik hem thuis zou uitnodigen. Ach, wat hield mij tegen? Ik was smoorverliefd, dus vroeg ik hem om te blijven slapen, met één disclaimer: ik was die ochtend ongesteld geworden, dus seks was helaas geen optie. Dat maakte voor hem helemaal niets uit, zei hij; hij vond het al geweldig dat hij naast zo'n mooie vrouw mocht slapen.

Bij mij thuis gingen al snel de kleren uit en belandden we zoenend in bed. Na een paar minuten voorspel vroeg hij of ik toch echt geen seks wilde. Ik wilde wel, maar het kon echt niet. Het was de eerste dag van mijn menstruatie, dus ik bloedde behoorlijk. Dat maakte hem niets uit, zei hij. Ik was verbaasd, dus vroeg of hij het echt meende. Ik had namelijk nog nooit een jongen meegemaakt die seks wilde met een 'vreemde' vrouw tijdens haar menstruatie. Hij verzekerde me dat het hem niets uitmaakte.

Op dat moment weet ik zelf ook niet helemaal waar het misging in mijn hoofd. Ik was erg opgewonden en dronken, dus toen hij akkoord ging, zag ik mijn kans. Ik lag met gespreide benen op bed, bracht mijn handen naar beneden en verwijderde met een theatraal gebaar mijn menstruatiecup, die natuurlijk helemaal vol was. Het bloed zat overal. Siems ogen waren zo groot als schoteltjes, en ik was meteen weer nuchter. Menstruatiebloed is natuurlijk helemaal niet vies of iets om je voor te schamen, maar oké, dit had ik misschien beter op de wc kunnen doen. Ik voelde me rood worden en probeerde het weg te lachen. Hij stond met zijn mond vol tanden en bracht iets uit over handdoeken. Naakt rende ik naar de handdoekenkast op de gang terwijl er een bloedspoor achter me aan druppelde. Grote credits naar hem, want nadat ik de rommel had opgeruimd, gingen we gewoon verder alsof er niets was gebeurd. Hij keek me aan van tussen mijn benen, met een rode veeg over zijn wang en bebloede lippen. Dat beeld zal ik nooit meer uit mijn hoofd krijgen.

De volgende ochtend moest hij vroeg naar Leiden, al om tien uur. Toen ik wakker werd en hem naast me zag liggen, voelde ik voor een moment pure blijdschap. Maar toen mijn blik viel op een bloeddruppel op mijn matrashoes, kwamen de herinneringen aan de voorgaande avond terug. Ik geloof niet dat ik me ooit zo diep heb geschaamd. Gelukkig gedroeg hij zich heel volwassen; we hebben het er die ochtend niet meer over gehad. Hij nam afscheid met een kus en sloot de deur achter zich. Enkele minuten later kreeg ik een berichtje van hem: hij vond me een heel leuke meid, maar dacht toch dat het niets zou worden tussen ons. Eerlijk? Ik begreep hem wel, misschien had ik hetzelfde gedaan.'