'Wat de fok doe jij nou weer?' schreeuw ik, terwijl ik naar de witte auto loop. In mijn trainingsbroek zit een gat en door het gat kan ik nog een gat zien zitten. Ik zie bloed. Soms schrik ik als ik bloed, maar soms ben ik ook blij als ik zie hoe rood mijn bloed is. Als kind las ik ooit een strip waarin stond dat gezonde mensen heel rood bloed hebben. Ik ben een man van tweeënveertig en ik geloof nog steeds de strip die ik als jongen van elf las.

'Niet gaan schelden, mijn kind zit achter in de auto,' zegt de vrouw die een halve wees van mijn zoon had kunnen maken. 'Jouw licht was rood. Schelden is hier niet het probleem. Hij mag dus wel zien hoe jij door rood rijdt en iemand bijna in duizend stukken op het asfalt achterlaat, maar schelden gaat te ver? Je hebt ook nog niet eens sorry gezegd. Sorry, dat ik bijna je begrafenis had veroorzaakt. Nee, mijn vloeken is het probleem. Niet het door rood rijden, niet het complete gebrek aan een verontschuldiging, nee, FOK is het probleem. Ik vind FOK trouwens nog best netjes. Weet je wat het is, mevrouw? Ik kom uit een nest van vloekers. Mijn moeder komt uit de Jordaan, mijn vader uit de ruigste wijk van Liverpool. Vloeken kan je leven redden. Vloeken is wat dat betreft net als vuurwerk. Je kunt er boze geesten en slechte mensen mee verjagen.'

'Ik vind het ordinair. Het is een teken van onvermogen. Daarom willen mijn man en ik niet dat onze zoon in aanraking komt met mensen die obsceniteiten spuwen.' 'Dan moet je geen mensen aanrijden, lieverd. Als ik niet als een harige vlo van mijn fiets was afgesprongen, lag ik nu in een ambulance. Dan had je een rechtszaak aan je broek hangen. Maar mijn vocabulaire is het probleem? Ik ben hier het slechte voorbeeld?' vraag ik.

'Zeg dan gewoon sorry, mam,' zegt de jongen op de achterbank. 'Hoe oud is hij?' vraag ik aan de vrouw. 'Bijna negen,' zegt de jongen. 'Ik heb ook een zoon van negen jaar oud. Elke avond lees ik hem voor. Als ik was aangereden, had ik hem vanavond niet kunnen voorlezen. Misschien zelfs nooit meer. Dat is wel een scheldwoord waard, toch? Je racete belachelijk hard door rood.'

'Sorry, ik zat ergens anders met mijn hoofd.' 'Dat is alles wat ik wilde horen. Fijne avond en rij voorzichtig,' zeg ik, voordat ik naar mijn fiets strompel. 'Jij ook een fokking fijne avond,' zegt de vrouw. De lach van haar zoon echoot voor even door de stad.