Sexy time - De barista #4: 'Ik stel me voor hoe zijn lippen aanvoelen en hoe hij smaakt'

Gearmd lopen we een paar straten verder. We zeggen geen woord, wat onaangenaam aan zou kunnen voelen, maar met hem naast me voelt het fijn. Dit is niet te verklaren. Hier kan je niet op voorbereid zijn. Het leven dendert aan je voorbij en ineens komt zoiets op je pad. Ook al is het nieuw en onbekend, het voelt als het meest natuurlijke dat ik in een lange tijd heb gedaan.

‘Kom.’

Hij opent een zwarte jeep en ik stap in. Het ruikt er naar hond, gras en zijn musk parfum.

‘Ik hoop dat je van de zee houdt.’

‘Ik hou enorm van de zee. Maakt niet uit welk jaargetijde.’ 

Mijn gezicht begint te stralen van vreugde. Zijn ogen zijn net twee helblauwe fonkelende kristallen. Ik smelt.

Hij zet de radio aan. 

But I won't cry for yesterday there's an ordinary world somehow I have to find...

Het voelt alsof ik hem al honderd jaar ken. Hoe kan dit? Hoe kan ik me zo thuis voelen bij iemand waar ik de achternaam niet eens van weet? 

De hele weg ernaartoe kletsen we over van alles en nog wat. Ik zou bijna vergeten dat ik met een ontiegelijke knappe man in de auto zit, zo op mijn gemak voel ik me. Zijn krullende goudblonde haren springen af en toe op als hij zijn hoofd beweegt en zijn lachrimpeltjes versterken de schoonheid van zijn bijna niet normaal zo knappe kop.

'Je moet weten dat ik dit nog nooit eerder met iemand gedaan heb.'

Hij zegt dit zonder me aan te kijken en houdt zijn ogen gefocust op de weg. Ik zie dat hij zijn kaken op elkaar perst. Oh, wat zou ik ervoor geven om te weten wat hij nu echt denkt. 

‘Ik ook niet.’

Ik voel dat ik bloos en slik de verlegenheid die ik ineens voel weg.

Zijn hand omklemt nu mijn knie en de hitte van de handeling dwarrelt omhoog tussen mijn benen. Ik voel me nat worden. Vreselijk nat. Ik stel me voor hoe zijn lippen aanvoelen, hoe hij smaakt, hoe zijn tong in me zal draaien, me gek zal maken met zijn onuitgesproken verlangen. We weten namelijk allebei wat er vandaag op het menu staat. 

We parkeren de wagen en stappen uit. Het strand is zo goed als verlaten op een paar hondenuitlaters na. Stiekem ben ik blij dat het grote beest er vandaag even niet bij is. Dan heb ik hem helemaal voor mezelf en hoef ik niks te delen. 

‘Mag ik je omarmen?’

Ik knik en leg mijn hoofd tegen zijn brede borst aan. Lilly wordt gek als ze hoort wat ik nu aan het doen ben. Hopelijk hebben zij en Ramon een geweldige tijd samen, anders ga ik me nog schuldig voelen over dit nieuwe avontuur dat ik voor haar verborgen heb gehouden.

Het doemt op uit het niets. Het grote reuzenrad dat in de verte in de mist stond te draaien maar nu als een bijna eng apparaat boven ons uittorent. Hij pakt me nu bij mijn schouders vast en duwt me van zich af. 

‘Alle mooie liefdesverhalen hebben iets met het reuzenrad te maken, weet je dat?’ Ik glimlach knullig en draai met mijn ogen.

‘Jaha, denk aan Grease, of The Notebook...’, zegt hij jongensachtig blij.

‘Jij kent Grease en The Notebook?’

‘Ha ha, jazeker. Geweldige cinema.’

‘Hoe oud ben jij eigenlijk?’

‘Oud genoeg om te weten dat ik dit met je wil doen..’

Zijn blik verandert van plagerig naar serieus en bijna dominant. Ik zie dat hij mijn lippen met zijn ogen verslindt en met een klein knikje dat ik hem geef als groen licht werpt hij zich op mijn mond en plant zijn smakelijke krachtige lippen op de mijne. Even raak ik in paniek en wordt het draaierig om me heen, maar al snel herpak ik me en grijp ik met mijn handen om zijn brede rug. Hij is zoveel groter dan ik dat ik wel een klein meisje lijk in onze omhelzing. Het voelt goed, te goed en ik voel aan iedere vezel van mijn lijf dat het smaakt naar meer. Die wagentjes van de draaimolen kunnen maar beter groot genoeg zijn voor wat ik zo met hem van plan ben.

Wordt vervolgd