Anna Karolina #301: Gregor's ware plan

Heeft Anna echt dagenlang seks met hem gehad? Heeft ze zich echt aan hem gegeven? De vragen spoken door mijn hoofd, maar er is nu geen tijd voor gepieker. Het enige waar ik aan moet denken is aan een plan om ons hier heelhuids weg te krijgen.

Gregor staat ons met zijn stoïcijnse kop op te wachten, bovenaan de trap van zijn niet zo bescheiden optrekje. Sasha prikt met een wapen in mijn zij, en Anna wordt samen met Nadia de helikopter uit gedragen. Ze zien eruit alsof ze een waar slagveld hebben overleefd, wat natuurlijk ook zo is.

'Zo, daar ben je dan.'

Gregor opent zijn armen alsof hij een goede vriend verwelkomt.

'Wat doe ik hier? Ik dacht dat wij klaar waren?'

Mijn blik glijdt vluchtig over Sasha. Ik zie dat ze alweer besmet is met door Gregor en zich volledig heeft aangepast aan zijn hofhouding.

'Duidelijk, duidelijk. Je hebt natuurlijk gelijk. Maar ik kon mijn beste man toch niet in de handen laten van die moordmachine. Ben je gewond?'

Ik lach schamper. De ironie. De grootste moordmachine die ik ooit ontmoet heb staat nu voor me.

Sasha duwt het wapen harder in mijn zij en houdt me met haar andere hand bij mijn schouder vast.

'Ik zie dat het allemaal koek en ei is tussen jou en Gregor?' Ik zeg de woorden vol walging, vol spijt dat ik haar hier achtergelaten heb.

'Daar heb je ongelijk in, jongen. Ik had haar nooit naar me toe moeten laten komen.' Gregor loopt de trap af terwijl hij praat. 'Je weet dat haar wil wet voor mij is. En zij wil jou.' Hij haalt verontschuldigend zijn schouders op.

Verschrikt kijk ik nu in haar ogen. Wat is hier gaande?

'Wat flik je me nou?'

'Ze heeft me een ultimatum gesteld.'

'En dat is?'

Hij stapt nu langzaam de zes treden weer op en steekt nonchalant zijn handen in de zakken.

'Zeg het zelf maar, schat.'

Sasha gebaart naar de mannen die Gregor aan weerszijden beschermen dat ze me vast moeten pakken. Anna kijkt met bange verwilderde ogen radeloos om, als zij en Nadia naar binnen wordt begeleid.

'Jij hebt me dit aangedaan, Damir, en het leek me eerlijk dat jij hetzelfde gaat voelen als ik.'

'Ho ho, je wist waar je aan begon, Sasha. Doe nu niet alsof ik de reden ben van al je ongeluk. Jij wilde geld, macht en dit alles.'

'Ik laat jullie even alleen. Hoop dat jullie het allemaal uit kunnen praten en dat we morgen allemaal onze eigen weg kunnen gaan.' Het sarcasme druipt van Gregor's stem. Hij draait zich om en sluit de deur achter zich.

'Sasha, wat is dit allemaal? Je hebt me gered, en ik ben je ook echt dankbaar, maar we moeten hier nu weg. Het liefst neem ik je mee.'

'Ik ga nergens heen, Damir. Toen je me hier achterliet wist je wat me te wachten zou staan.'

'Wat wil je van me?'

'Eén nacht. Ik wil één nacht met jou. Zie het maar als een laatste keer voor mij, om nog een keer te voelen hoe het ook weer was om echt lief te hebben, om echt begeerd te worden. Een laatste keer voelen hoe het is met een man die mij waard is, die mijn gelijke is.'

'Je maakt een grap. Ik ben hier met Anna. Sasha, je weet dat ik niks meer voor je voel.'

Ze houdt het wapen nu recht tegen mijn gezicht en de mannen houden me nog steviger vast.

'Dan doe je verdomme maar alsof!' Ze schreeuwt het uit.

'En Gregor vindt dit best? Dat jij met mij onder zijn dak gaat neuken? Je gaat me toch niet vertellen dat jij nu ook al zo ziek in je kop bent geworden, Sasha? Kom op, we hebben ooit gevoelens voor elkaar gehad. Je weet dat dit fout is.'

'De keuze is aan jou. Het is een nacht met mij en morgen vrijheid voor jullie allemaal, of niks. Dan kan je voor zonsondergang nog zien hoe je liefje haar laatste adem uitblaast.'

Ik laat mijn hoofd hangen. Sasha fluistert:

'Kom op, Damir, je wil toch niet zeggen dat er niet een klein greintje in je zit dat dit best een goed plan vindt? Wij weten namelijk allemaal dat die Anna van je,' ze laat haar naam klinken als een vies woord, 'zich uit heeft laten wonen door Alejandro.'

Ik kijk Sasha recht in haar ogen.

'Ik moet met Anna praten. Kom op, laat me met haar praten.'

'Ah, zo lief. Meneer moet goedkeuring vragen.'

'Jij hebt misschien geen hart meer Sasha, maar kijk niet neer op degenen die het nog wel in zich voelen kloppen.'

Ze haalt uit en slaat met haar vlakke hand op mijn wang. 'Jij hebt me vermoord, klootzak. Jij hebt me vermoord. En nu ga ik alle liefde die jij voelt, ook vermoorden.'

Wordt vervolgd