Sexy time - De barista #3: 'Ik ben niet gek, toch? Die chemistry. Dat voel jij toch ook?’

Dat vind ik de magie van het leven. Dat je van de een op de andere dag helemaal hoteldebotel kan zijn van iemand die je de dag ervoor nog niet eens had ontmoet. Hij staat voor me met zijn imposante lijf. Mijn zelfverzekerdheid zakt tot in mijn tenen en ik zie er volgens mij uit als een bakvis die naar lucht hapt.

‘Het was lekker. Erg lekker.’

Met enige moeite pers ik de woorden eruit en kijk hem verwachtingsvol aan. Praat, alsjeblieft praat met me. Stel me een vraag. Hou het gesprek gaande. Doe iets. Zeg iets.

‘Dus, vandaag weer hetzelfde?’

Ik knik glimlachend. Dat ik mijn best moet doen om mijn lijf niet tegen deze vreemdeling aan te gooien en mijn tong tussen zijn lippen te wurmen blijft ongezien. Het type achter de bar kijkt eventjes op naar ons en dan zie ik de lege mand.

‘Waar is het beestje?’

Hij kijkt me eerst vragend aan maar al snel heeft ie door dat ik het over zijn hond heb en lacht.

‘Hij is mee met mijn ex vandaag. Het is mamadag.’

Genoteerd. Een ex. Dus hij is single. 

'Wat heerlijk. Dus jij hebt vandaag een dagje zonder de kids.’

Zijn ogen glinsteren.

‘Je zou toch denken dat ik dan wat spannenders op de agenda zou hebben staan dan koffie maken.’

Kom op, je kan het. Zeg het. Wees brutaal. 

‘Wat niet is, kan nog komen.’

Ik heb het gedaan en mijn adem lijkt wel kokende stoom. Mijn hartslag neemt toe en ik voel hoe alles ineens begint te trillen. En dan gebeurt het, zijn blik verandert. Zo aardig en beleefd als-ie net was, zo stout en vol bravoure kijkt hij me nu aan. Alsof hij nu pas heeft begrepen wat mijn woorden inhouden en snel een berekening in zijn hoofd heeft gemaakt hoe erop te reageren.

‘Daar heb je zeker gelijk in. Vertel, wat zijn jouw plannen vandaag?’

‘Werken...’

‘Ja.’

‘En dan...’

‘Hoe laat ben je klaar?’

‘Half vijf.’

‘Perfect. Kom je dan hierheen? Dan zorg ik dat ik klaar sta.'

‘Ehm, wat gaan we doen precies?’

‘Dan gaan we iets spannends doen.’

Hij overhandigt me de koffie en steekt zijn hand uit.

‘Erik.’

‘Ruta.’

Hij knijpt zacht in mijn hand. Iedere zenuw in mijn lijf schiet wakker. Met rode konen verlaat ik de zaak en voel het gloeien tussen mijn benen. 

‘Tot straks', roept hij me na en ik zie dat hij me in zich opneemt. 

Blij dat ik vanochtend de hele mikmak onder de douche heb gedaan en dat alles gesnoeid en gescrubt is. Deze dag kan niet meer stuk. Dit gevoel overtreft al mijn verwachting. Het is een lange tijd geleden dat ik zulke vlinders heb gevoeld.

‘Wat zit jij te glunderen?’

Lilly kijkt me aan en trekt haar wenkbrauw op.

‘Niks.’

Normaal vertel ik haar alles, maar op de een of andere manier wil ik dit nog eventjes voor mezelf houden. Alsof hij alleen nog in mijn gedachten mag bestaan. Onaangeraakt door de mening van anderen. Ik tel de uren af en eindelijk is het einde van de dag in zicht. 

‘Ga je zo nog mee, Ruta? Ramon vraagt of we nog een drankje na het werk gaan doen.’

‘Nee, ga jij maar. Ik heb een beetje hoofdpijn.’

Ik vind het vreselijk om tegen haar te liegen. Morgen zal ik haar alles in geuren en kleuren vertellen, maar vandaag moet nog even van mij blijven. En wie weet valt er helemaal niks te vertellen en jinx ik het alleen maar als ik er nu al iets over loslaat.

We knuffelen gedag. Ze knipoogt en ik heb zo het idee dat we allebei morgen grote verhalen zullen delen.

Om half vijf stipt sta ik voor de zaak. De krukken staan op de tafels en de lichten zijn half uit. Ik zie niemand en realiseer me dat ik hem niet eens even kan appen dat ik er ben. Ineens voel ik een hand op mijn schouder en op het moment dat ik me omdraai grijpt hij me vast bij mijn middel en kijkt-ie me strak aan.

‘Jij voelt het dus ook. Ik ben niet gek, toch? Die chemistry. Dat voel jij toch ook?’

Ik knik en kan mijn ogen niet van zijn krachtige lippen afhouden. Zijn verlangen staat op zijn gezicht geschreven en tegelijkertijd vallen we in een hartstochtelijke kus. Midden op straat. In vol daglicht. Iedereen kan ons zien, maar wij zien niemand. Dit valt niet uit te leggen. Dit is zowel waanzin als ook de zin van alles. 

‘Kom, we gaan.’

‘Wat gaan we doen?’

‘Dat zul je zien.’

Wordt vervolgd