Tindertrauma: 'Hij nam me mee naar een museum met dode embryo's

Een Tinder-match die in het echt vier koppen kleiner blijkt, of eentje die de volgende dag een Tikkie stuurt voor de rekening. Daten anno 2024 lijkt wel Russische roulette: vol goede moed blijven gokken tot je eindelijk die knal te pakken hebt. Gelukkig zorgen rampervaringen wél voor goede verhalen. Deze week: Greta werd meegenomen naar een museum met dode embryo's.

Greta (36): 'Ik leerde mijn date jaren geleden kennen via een christelijke datingsite. Ik was een jaar of twintig. Al meerdere vriendinnen waren via deze weg aan een relatie gekomen, of zelfs getrouwd, dus dat stemde mij hoopvol. De jongen met wie ik een match had was slim en ook nog eens ongelofelijk knap met zijn mooie, donkere krullen. Na een aantal berichtjes over en weer besloten we af te spreken.

Lees ook: Tindertrauma: 'Hij had de condooms alvast op het bed gelegd'

We gingen een drankje doen en daarna nam hij me mee naar een universiteitsmuseum vol dode embryo's. Hij wist overal wat over te vertellen. Natuurlijk vond ik het nogal een vreemd uitje voor een eerste date, maar ik was ook heel blij dat hij überhaupt iets met mij wilde doen. Ik had nog nooit een relatie gehad en had amper ervaring met daten. Ondanks dat ons afspraakje vooral overkwam als een soort biologieles waarin hij nogal schermde met zijn kennis, planden we een twee date.

Deze keer spraken we af in Den Haag, zijn thuisstad. Hij had al flink opgeschept over zijn politieke carrière voor de jongerentak van een politieke partij. 'Ja, ik ben wel een politiek dier,' zei hij vaak. Ik knikte maar wat en voelde mezelf dom en onzeker.

Lees ook: Tindertrauma: 'We zouden uiteten gaan, maar hij nam me mee naar zijn werk'

Zijn huis was ook een beetje, eh, apart. Het leek wel een museum. Brieven schreef hij met inkt en de boekenplank stond vol met oude studieboeken. Tijdens de date praatte hij alleen over zijn ambities. Zelf sloeg ik helemaal dicht, omdat ik zo gespannen was. Ik gooide zelfs een glas rode wijn over de bank door de zenuwen. Met de minuut voelde ik mezelf steeds minderwaardiger. Ik twijfelde aan alles. Ik baalde dan ook flink toen ik de laatste trein had gemist en moest blijven overnachten.

De volgende dag zei mijn date bijna niks. Hij was duidelijk teleurgesteld, maar ik wist niet precies waarom. We liepen naar het station, waar hij nog een politicus spotte op de roltrap. 'Weet je wie dat is?' vroeg hij als een soort kennisvraag. Gelukkig wist ik wie het was. Een dag later kreeg ik een berichtje. Hij wilde geen contact meer. Onze werelden zijn 'onoverbrugbaar', zo stelde hij. Ik was er kapot van, maar inmiddels lach ik er smakelijk om en zie ik er de absurditeit van in.'

Ook jouw tindertrauma en ander dateleed delen? Vinden we leuk! Dat kan hier.