De laatste cijfers van het CBS uit 2017 tonen aan dat ongeveer een op de vijf ouders die uit elkaar gaan, kiezen voor een vorm van co-ouderschap. Inmiddels ligt dat aantal volgens onderzoeksbureau Kantar (2020) op een op de drie. Wat het percentage ook mag zijn: het wordt steeds meer de norm dat ouders de zorg evenredig verdelen na hun break-up. De kinderen zijn afwisselend bij de ene en de andere ouder en de kosten worden door beide ouders gedragen.

Op zich een mooi streven, je hebt er natuurlijk samen voor gekozen dit nageslacht te creëren. Maar hoe werkt dat in de praktijk? Miranda de Laat werkt als orthopedagoog vanuit haar praktijk Mir's World. Ze biedt systeemtherapie aan en is gespecialiseerd in (complexe) scheidingen. 'Een scheiding is vaak een verdrietige gebeurtenis voor alle betrokkenen, ouders en kinderen. Ouders moeten opeens een kind missen en andersom. Vroeger, toen patchworkgezinnen en same-sexgezinnen veel minder voorkwamen, werden kinderen automatisch aan de biologische moeder toegewezen. Vaders speelden een beperkte rol in het leven van hun kinderen en over andersoortige gezinnen dacht men al helemaal niet na. Het is een mooie tendens dat beide ouders gelijkwaardiger betrokken raken.'

Lees ook: Vierkante ogen: zet je kind ouderwets voor de tv: 'Snelle prikkels hebben écht een schadelijk effect'

Volgens De Laat krijgen beide ouders tegenwoordig meer mogelijkheden om deze betrokkenheid te laten zien. 'Voor een goede hechting is het belangrijk dat kinderen quality- time hebben met beide ouders. Dat komt voor kwantiteit: pin je dus niet te veel vast op een fifty-fiftyverdeling. In de praktijk blijkt dat een kind meer gebaat is bij het hebben van fijne momenten van contact met volle aandacht, dan dat het gaat om de hoeveelheid aan dagen die een kind met ouders spendeert. Ouderschap is geen wedstrijd.'

Co-ouderschapshel Bij Quinta ten Dam* (38) voelt alles aan het ouderschap tegenwoordig wél als een strijd. Met haar ex Marlon* (42) kreeg ze drie kinderen, en volgens haar is het co-ouderschap 'een hel op aarde'. 'Toen we elkaar leerden kennen, was hij ontzettend charmant. Vanaf het moment dat we ouders werden, zag ik daar richting mij niets meer van terug. Mijn man wilde dat ik stopte met werken om voor de kinderen te zorgen. In het begin was ik daar content mee. Toen onze oudste twee jaar was, merkte ik dat ik niet gelukkig was met een fulltimebaan als moeder. Hij wilde er niets over horen.'

De ex van Quinta was een erg traditionele man, die ook thuis graag een traditionele rolverdeling zag. 'Tot mijn verbijstering gaf Marlon bij de scheiding aan geen 'weekendvader' te willen worden, zoals je dat jaren geleden vooral zag bij gebroken gezinnen. Hij begon direct over co-ouderschap en zijn gepensioneerde moeder zou bij hem intrekken om hem te helpen met de zorg voor de kinderen. Ik heb gestreden voor een andere regeling, maar de rechter besloot dat fiftyfifty voor ons gebroken gezin het beste was. Die keuze begrijp ik tot op de dag van vandaag niet.'

Lees ook: Toen Eva zwanger raakte, maakte haar vriend het uit: 'Hij zag het bij nader inzien niet zitten en had het zelfs over een abortus'

Volgens therapeut De Laat is de situatie van Quinta een veelgehoorde discussie in de praktijk wanneer mensen uit elkaar gaan. 'Tijdens een relatie met kinderen ontstaat gaandeweg een bepaalde verdeling van zorgtaken binnen het gezin. Soms neemt een van de ouders meer zorgtaken op zich, omdat die zich daar comfortabeler bij voelt.' In andere gevallen worden zorgtaken afgestemd op werkschema's van ouders, de beschikbaarheid van opa en oma of bijvoorbeeld de opvang.

De Laat vervolgt: 'Ouders hebben vaak de verwachting dat wat binnen de relatie geldt, ook na het beëindigen van deze liefdesrelatie onveranderd zal blijven. Hierdoor komt het soms voor een ouder als een complete verrassing als hun ex-partner opeens meer of juist minder zorg op zich wil nemen. Door het verdriet van de scheiding, maar ook de boosheid of rouw die hiermee gepaard gaat, lukt het ouders niet altijd om de situatie voor en na het partnerschap los van elkaar te zien.'

Maar wat is nou hét recept voor een goede co-ouderschapsrelatie? Dat lees je in het hele artikel in &C's juninummer 'Luxepoezen', en hij ligt nu in de winkels. Of haal 'm vast hier:

* Deze namen zijn een pseudoniem.