Sexy time - De verkeerde bus #6: ik schrik van hoe nat hij me maakt

Body & Mind

Sexy time - De verkeerde bus #6: ik schrik van hoe nat hij me maakt

Anna Karolina
Door

Anna Karolina

Gepubliceerd op

7 december 2023 om 19:00

Gepubliceerd op

7 december 2023 om 19:00

De hitte tussen mijn benen stijgt naar ongekende temperatuur.

Onrustig klem ik ze tegen elkaar in de hoop dat enige wrijving het verlangen stilt, echter, het zwelt alleen maar meer aan. Zijn tong speelt een vurig spel en zijn volle lippen zijn gewillige teamgenoten. Het is goed dat ik tegen een muur sta anders was ik allang mijn balans kwijtgeraakt.

Deze hele dag was als een lang voorspel, met dit als grand finale. Mijn lippen danken mij. Ze zuigen zich aan de zijne vast. Ik wil dat dit blijft doorgaan. Ik wil niet terug. Ik wil bij hem blijven en dit gevoel blijven voelen. Mijn borsten lijken voller en persen zich tegen hem aan. Mijn lichaam lijkt meer te leven, mijn zintuigen staan allemaal op scherp. Het flinterdunne zomerjurkje biedt totaal geen bescherming en de warmte van zijn lichaam straalt erdoorheen en klampt zich vast aan mijn huid.

'Je smaakt precies zoals ik het me voorgesteld heb. Zo lekker.'

Ik kreun. Zijn woorden. Hoe hij ze uitspreekt, zijn stem. De duisternis om ons heen lijkt de akoestiek te versterken en ons gehijg echoot door mijn lijf. Eerst voorzichtig en dan toch ietwat dwingender omvat hij mijn borsten nu en kneedt erin. Een klein orgasme ontsnapt in mijn broekje en ik schrik van hoe nat hij me maakt.

'Thomas?'

De stem van zijn moeder klinkt fragiel door de ruimte en verschrikt trekken we onze kleding recht.

'Sorry,' fluistert hij en kust me heel snel op mijn lippen voordat hij het licht in stapt.

'Waar bleef je Thomas? De serveerster heeft me gebracht. Kan je me helpen?'

Ik duik als een malle het damestoilet in en hoor ze achter mij binnenkomen.

'Sorry mam, ik was verdwaald.'

'Maakt niet uit lieverd. He, die jongen die bij dat lieve meisje aan tafel zit, is dat haar broer of zo?'

'Nee, haar vriend, hoezo?'

'Ah, arme meid. Hij zit zo ongegeneerd met de serveerster te flirten dat ik me al afvroeg hoe dat zat. Zul je toch altijd zien dat de leukste meiden voor de rotjongens gaan.'

'Nou mam, dat zal wel meevallen. Kom, ga maar zitten.'

Zijn lieve stem doet mijn hart smelten. Tranen wellen op in mijn ogen. Paul is een flirt, dat weet ik ook wel, en dat maakt hem ook wie hij is. Lekker sociaal en gezellig. Nooit een saai moment met hem. Maar is dat wel wat ik zoek? Iemand kan nog zo leuk zijn maar dat betekent niet dat ie geschikt is om een relatie mee te hebben. De triestheid van mijn inzicht komt hard aan en drukt op mijn longen. Deze vakantie was bedoeld om nader tot elkaar te komen, maar wat het doet is dat ik nader tot de conclusie kom dat Paul en ik helemaal niet bij elkaar passen. 

'Kom mam.'

Ze verlaten het toilet en ik loop als een zombie achter ze aan. Verwerken wat hier zich allemaal heeft afgespeeld kost me veel moeite. Er is zoveel heerlijks als ook zoveel tragisch aan de hand. Thomas zit nietsvermoedend op zijn mobiel het laatste nieuws in Nederland door te lezen.

'Schatje, ik heb een flesje voor je besteld.'

'Lekker.'

Ik sla het glas achterover en schenk mezelf er nog een in. Het bord met eten dat terug staart naar me doet mijn maag draaien. Ik wil dit niet meer. 

'Paul. We moeten praten.'

De live band begint een cover van Guns 'n Roses te spelen en Paul springt enthousiast op. 

'Wow. Hoor je dat. Ik ga even kijken. Ben zo terug.'

Hij kan er ook niks aan doen dat-ie zo druk is. Daar ben ik ook op gevallen. Maar na een aantal jaren worden al de dingen die eerst zo leuk waren aan iemand, juist de dingen waar je over valt. 

Ik moet hem dit vertellen. Het kan niet meer langer zo. En het ergste van alles is, dat ik niet eens denk aan hem, maar dat mijn gedachten wegebben naar de kus van zonet en wat er allemaal meer in het verschiet ligt met Thomas. Langzaam draai ik me om naar de tafel achter mij, maar zie dat-ie leeg is. Op het moment dat ik mijn hoofd terugdraai staat-ie ineens voor me.

'Kom mee.'

Hij knikt naar de band en ik zie hoe Paul spontaan een vrouwelijk hotelgast beetpakt en ronddraait om haar as. 

Ik neem zijn hand en arm in arm lopen we richting het strand. Mijn benen voelen wankel aan. Ik lijk wel dronken van verliefdheid. Dit gevoel heb ik nooit zo instant gehad bij iemand. Ik weet niet precies wat me overkomt, ik wil het ook niet weten. Het enige wat ik weet is dat dit goed voelt en dat ik me voor mijn kop zou slaan als ik mijn gevoel niet zou volgen.

Wordt vervolgd.

delen
Anna Karolina

Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.

Meer van deze auteur

Meer Body & Mind