Sexy time - De verkeerde bus #5: 'Zeg me dat alles wat ik nu wil doen onzinnig, smerig en geheel onacceptabel is'

'Welcome, your table please.'

We lopen achter de ober aan en worden aan een gedekte tafel gezet. Het uitzicht is adembenemend. Even ben ik afgeleid en voel ik me rustig.

'Madam, sir, please.'

Ik kijk achterom en voel de ogen van Thomas door mijn hart snijden. Hij zit achter ons. Zijn moeder herkent me en zwaait lief richting mij. Ik zwaai ietwat ongemakkelijk terug.

'Ken je die mensen?'

Paul kijkt me vragend aan en gebaart ongeduldig naar een serveerster, die duidelijk te veel tafels onder zich heeft gekregen en haar best doet iedereen zo snel mogelijk te helpen.

'Ja, uit de bus. Ze zitten in de kamer naast ons ook.'

'Nou van de service hoef je het hier niet te hebben. Als ik zo lang op mijn drankje moet wachten had ik net zo goed in Amsterdam kunnen blijven.'

Paul denkt dat ie grappig is, maar ik schaam me kapot als hij zo praat. Het voelt klam tussen mijn benen en golven aan ongestilde begeerte gieren door mijn lijf. Alsof er niks klopt aan dit alles. Alsof hij en ik, Thomas en ik, totaal misplaatst tussen al deze mensen zitten. Het gevoel alsof je in de verkeerde film zit, alsof je wel op de juiste plek bent misschien, maar dat de omstandigheden totaal verkeerd zijn. Ik had hier met hem moeten zitten. Zijn hand in de mijne. Zijn kus op mijn lippen. Zijn behendige handen stiekem tussen mijn benen. Mijn fantasie draait overuren en blozend schuif ik mijn stoel naar achteren.

'Ik ben zo terug.'

'Waar ga je heen dan?'

'Toilet.'

'Ah, neem je dan meteen twee grote bier mee. Dan ben ik wel even zoet.'

Paul glimlacht dom en ik knik.

Met een snelle pas loop ik het hotel weer in, door de lobby, de trap naar beneden richting de toiletten. Ik reik met mijn hand naar de deurklink als ik meegetrokken wordt door een sterke hand de duisternis van een onverlichte hal in.

'Laat me los.'

'Ik ben het.'

'Thomas?'

'Zeg me dat ik moet stoppen. Zeg me dat alles wat ik nu wil doen onzinnig, smerig en geheel onacceptabel is en ik loop weg en zorg dat ik je de rest van de vakantie niet zie. Want het lukt me niet. Ik kan mijn gedachten gewoonweg niet sturen en jou uit mijn hoofd zetten. Ik heb dit nog nooit zo heftig meegemaakt. Aan alles voel ik dat ik je wil zoenen. Dat wij samen horen te zijn. Ik hoop zo dat het een bevlieging is. Sorry, dit had ik niet moeten doen. Ik lijk wel gek. Fuck. Sorry.'

Ik kijk in zijn ogen en zie door de schaduw slechts de helft van zijn gezicht. Ik heb geen idee wat hij eigenlijk van me vraagt.

'Je bent stil. Je denkt dat ik gek ben. Je kan nog wel eens gelijk hebben.'

Zijn greep verslapt en een onverwachte kilte doet mijn blote schouders rillen. Ik weet niet wat me overkomt. Het voelt allemaal zo onecht. Hij kan dan wel zijn gedachten niet sturen, maar ik kan de mijne niet eens horen. Hij draait zich half weg en laat zijn kop hangen.

'Blijf', fluister ik.

Hij stopt.

'Wat zeg je?'

'Blijf.'

Zijn hemelse lichaam draait zich om, doet een stap naar voren en staat nu op slechts een paar millimeter van me af.

'En nu?'

'Kus me.'

'Weet je het zeker?'

'Nee, maar doe het alsjeblieft toch.'

Zijn warme hand duwt mijn kin iets omhoog, zijn andere arm omvat mijn middel, ik voel alsof ik zweef in het halfduister, het gemompel van de hotelgasten echoënd door de ruimte, de live piano-muziek vaag op de achtergrond en nu zijn onderzoekende tong tussen mijn lippen. Zijn vlees op de mijne. Zijn krachtige mond hongerig en ongeremd. Ik kreun gesmoord en kus hem terug. Nee, dit is geen bevlieging. Dit is het begin van een onverwacht groots avontuur.

Wordt vervolgd.