Waarom je ergens in wil bijten of knijpen als het schattig is

Geen zorgen, je hoeft niet naar de psych. Het is namelijk hartstikke normaal en verklaarbaar. De helft van alle volwassenen heeft 't weleens. Er is zelfs een term voor: cute aggression, of in fatsoenlijk Nederlands: schattigheidsagressie. Bij het zien van iets schattigs kan je in een flits denken: ik wil het slaan. Eten. Bijten. Fijnknijpen. Vervolgens schrik je want je denkt: hoezo die agressieve reactie op zoiets liefs? Lees ook: Shit, iemands naam vergeten? Met deze 6 trucs kom jij er vliegensvlug weer achter

Rebecca Dyer en Oriana Aragon, twee psychologen van Yale University, deden er onderzoek naar. Deelnemers kregen foto's van schattige dieren en baby's te zien, terwijl ze bubbelplastic in hun handen hadden. En ja hoor: naarmate de foto's schattiger werden, werden er meer bubbeltjes in het plastic kapot geknepen.

Maar waarom? Lang verhaal kort komt 't erop neer dat je hersenen zoveel schattigheid niet aankunnen en ze daarom al die positieve signalen reguleren met negatieve signalen. Agressie, in dit geval. Het is vergelijkbaar met huilen van het lachen of lachen als je nerveus bent. Niks om je zorgen om te maken. Je bent niet opeens een psychopaat die schattige dingen kapot wil maken. Het is gewoon je hoofd dat zichzelf probeert te managen.

Zo. Weer wat geleerd.