Cynthia en Jesse doen aan natuurlijk en bewust ouderschap: 'Wij straffen niet'

Cynthia (27): 'Als je mij van tevoren had gezegd dat ik mijn kind op deze manier zou opvoeden, had ik je voor gek verklaard. Ik was manager bij een sportschool en zei tegen Jesse dat hij maar minder moest werken. De opvang had ik al geregeld. Tot ik tijdens de zwangerschap werd overvallen door een oergevoel. Alles in mij zei: ik wil stoppen met werken en de eerste jaren fulltime voor Novi-Jaxx zorgen.

Gelukkig was die luxe er, ik besef natuurlijk hartstikke goed dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Dat wij ons kind anders opvoeden dan de norm, hadden we in het begin niet door. Tot mensen van buitenaf zeiden: goh, dat doen jullie heel anders. Wij geloven heel erg in een opvoeding vanuit zachtheid, online wordt het ook wel gentle parenting of attachment parenting genoemd. Straffen of macht gebruiken doen we niet.

Soms denken mensen dat zo’n opvoeding grenzeloos is en dat je kind alles mag. Dat is natuurlijk niet zo. Grenzen geven we vaak aan door een alternatief te bieden. Laatst trok Novi-Jaxx bijvoorbeeld ongelooflijk hard aan mijn haar. In plaats van dat ik boos word, zeg ik: 'Het is niet fijn als je aan mama’s haar trekt, je mag aaien of aan iets anders trekken.' Die tactiek werkt hartstikke goed.

Lees ook: Diego González-Clark over het vaderschap: 'Ik voelde me nogal opgelaten als ik weer eens het damestoilet inglipte'

Later wil ik ook niet straffen, ik ga liever het gesprek aan. Als Novi-Jaxx een keer veel te laat thuiskomt, stuur ik hem echt niet zonder eten naar bed. De dingen die we tegen Novi-Jaxx zeggen, hebben invloed op zijn innerlijke stem. Hoe vaak zie je niet dat mensen in hun volwassen leven nog struggelen met vragen als: ben ik goed genoeg? Voldoe ik aan de verwachtingen van mijn ouders? Dat willen we niet voor hem.

Verder volgen we in onze opvoeding het ritme van de natuur. We wonen momenteel in een yurt en vinden huid-op-huidcontact erg belangrijk. Onze zoon gaat vaak in de draagzak en slaapt bij ons in bed. Als hij moet huilen zijn we dichtbij en zo kan ik ook makkelijk borstvoeding geven. Als Novi-Jaxx er behoefte aan heeft, voed ik hem tot hij er zelf mee stopt. Hij geeft zelf wel aan wanneer hij dit niet meer wil, dat vul ik niet voor hem in. Dit werkt voor ons, maar er zijn natuurlijk meerdere wegen die naar Rome leiden.

Iedere ouder mag doen wat bij diegene past. Ik snap het heel goed als mensen denken: jarenlang borstvoeding geven? Mij niet bellen. Soms zeggen mensen weleens dat je met een zachtaardige opvoeding zachte eitjes creëert. Je moet ze voorbereiden op hoe hard de wereld is. Dan denk ik: ja, de wereld is hard. Maar hebben we om de wereld te laten verzachten ook niet juist zachtheid nodig? In plaats van dat wij ons kind wapenen tegen een wrede wereld, zien wij het juist als onze taak om een kind groot te brengen dat de wereld wat minder harteloos maakt. Al geloof ik ook dat je een kind juist weerbaar maakt als het honderd procent zichzelf mag zijn. Novi-Jaxx gaat zich echt wel redden, daar ben ik niet bang voor.'