Wanneer ben jij nog meer trots op jezelf? 'Als ik iets eng vind, maar het toch doe.'

Zoals? 'Ingewikkelde dagvoorzitterschappen tot een goed einde brengen. Van het presenteren van talkshows of live tv word ik niet meer doodzenuwachtig. Maar als dagvoorzitter stap ik in een wereld die ik totaal niet ken, terwijl ik voor een zaal vol vakmensen sta. Dan kan ik me plots licht onzeker voelen: kan ik dit wel? Is mijn vraag aan de CEO niet dom? Ik wil niemand teleurstellen, dus bereid ik me altijd extreem goed voor.'

Waar komt die angst vandaan? 'Ik wil het gewoon goed doen. Ik heb alleen m’n mavodiploma en dat maakte me vroeger weleens onzeker. We kunnen helaas niet ontkennen dat er soms nog te veel wordt neergekeken op mensen die niet hoogopgeleid zijn. Totaal onterecht, want we merken nu hoe belangrijk de mensen zijn die met hun handen kunnen werken. Iedereen zit wel leuk achter z’n laptopje met z’n latte macchiato, maar zodra er iets lekt, zit je angstig naar de loodgieter te kijken of-ie je alsjeblieft van je lekkage af kan helpen. En die loodgieter, die gaat fluitend naar huis, want die verdient meer dan iedereen achter die laptops.'

Met hun latte macchiato’s. Maar had jij dan ook echt moeite met leren of was je gewoon te druk met modellenwerk waardoor school niet liep? 'Het had vooral met mijn omgeving te maken: niemand studeerde. Mijn ouders vinden alles goed, die zijn echt van: het maakt niet uit wat je doet, je bent goed zoals je bent. Het is alleen maar liefde. Dat gun ik ieder kind, maar ik denk ook wel dat ik havo/ vwo had kunnen doen als ze me iets meer hadden geprikkeld.'

Wat meer de zweep erover. 'Ja. Op de mavo liep ik me stierlijk te vervelen. Ik deed geen fuck, kreeg altijd straf omdat ik m’n schrift of boek weer niet bij me had en ging steeds met de hakken over de sloot over. Ik presteer gewoon beter onder druk. James, mijn oudste zoon, heeft dat ook. Als die duimschroeven worden aangedraaid, dan rent hij wel. Dat heb ik ook: als ik niks hoef te doen, doe ik ook echt helemaal niks.'

Als je met een glazen bol in de toekomst zou kunnen kijken, wat zou je dan willen weten? 'Of ik gezond oud word. Alhoewel, als het antwoord 'nee' is, heb ik echt nog een heel zure tijd voor de boeg, want dan weet ik dat er een bak ellende aankomt, maar kan ik er niets aan doen.'

En als je er wel nog iets aan zou kunnen doen? 'Nah, ook niet. Ik wil eigenlijk liever weten of mijn jongens goede mensen worden. Ik heb de wereld al belast met twee extra mensen, dan zou het toch wel fijn zijn als het op z'n minst goede mensen zijn. Die goed zijn voor hun geliefde, hun naasten. En in de tijdsgeest van nu: voor vrouwen. Dat ik ervoor heb gezorgd dat zij het wél snappen. En als die glazen bol dan 'nee' zegt, dan weet ik dat ik daar dus nog harder aan moet trekken.'

En stel dat die glazen bol je ook laat zien dat er een biografie over jou wordt geschreven, wat zou de titel dan moeten zijn? 'Ten eerste vind ik dat er al te veel biografieën zijn. En ten tweede vind ik het echt totaal ongepast als er over mij een biografie geschreven zou worden. Dus alsjeblieft, doe het niet. Hou dat idee bij je. Stop het heel ver weg. In deze wereld vol ijdele mensen sta ik graag een biografie af aan mensen die die behoefte wél heel erg voelen. Be my guest. Alsjeblieft. Ik hoef hem niet.'

Wiens leven vind je wel een biografie waard? 'Die van Andre Agassi vond ik heel leuk. Omdat zijn leven één grote lijdensweg was. Weet je wat het is? Eigenlijk word ik heel ongelukkig van heel gelukkige mensen. Ik kan er niets mee, ik geloof het ook niet. We modderen toch allemaal maar wat aan in dit leven? Hoe kunnen zij dan zogenaamd elke dag heel gelukkig zijn? En waarom moet je dat geluk zo in ieders gezicht slaan op social media? Ja oké, ik volg die mensen zelf. Het is mijn irritainment.'

Wat vind je er zo irritant aan? 'Geluk helpt eigenlijk niemand. Ja, we mogen het bewonderen van een afstandje. Applaus. Maar er is toch geen enkele connectie met het geluk van een ander? Ik voel veel meer connectie met mensen die kwetsbaar zijn. Die het ook allemaal niet meer weten. De boel verkloten. Daar schuilt veel meer humor in.'

Wanneer verkloot jij het? 'Nou ja, verkloten misschien niet. Maar ik ben echt niet altijd leuk. Ik ben superongeduldig en vind mezelf al heel snel zielig. Ik heb net vijftien dagen achter elkaar gewerkt en dan vind ik dat ik echt wel weer even een dag rust heb verdiend. Liefst wil ik ook een aai over m'n bol van Flo. Zo van: goed gedaan. Maar die krijg ik natuurlijk niet.'

Blijven dromen. Daarover gesproken: waar droom jij nog van?

Benieuwd naar Leonies antwoord?