Soldaatpraat met Mark: 'De staff kwam naar me toe en zei: jij mag niet naar huis'

Hoe gaat het met je, nu het programma te zien is? 'Het gaat heel goed, maar het is wel heel intens en heftig. Wij kunnen niet vooruit kijken, dus wij weten zelf ook niet wat er in die afleveringen komt. Ik merk dat ik elke dinsdag wel gespannen raak omdat ik niet weet wat er gaat komen. Zeker mentaal was het natuurlijk heftig. Mensen zien me helemaal kapot gaan en huilen. Ik laat liever een lachende ik zien, maar tegelijkertijd is dat de schoonheid van het programma.' Komen je afleveringen wel overeen met je herinneringen? 'De tijd is anders. We zijn daar bijna 24 uur per dag bezig. We kregen 's nachts allerlei cursussen van de staff en moesten natuurlijk ook wachtlopen. Dus als de voice-over zegt dat we na een goede nacht slaap weer klaar staan, dan is dat eigenlijk twee uur slaap. Of als hij zegt dat we na het ontbijt weer fris klaar staan maar we er stiekem een beetje bezweet uit zien, dan zijn we dat omdat we net kapot zijn gemaakt omdat iemand z'n spullen niet gereed had. Het was nog veel heftiger dan het lijkt. Veel rondjes door de modderbak of loopjes zijn niet uitgezonden. Is natuurlijk ook geen zak aan, om te kijken naar gasten die drie uur door een bos lopen.'  Lees ook: Catan en nog 6 spellen die je liever niet met Vincent Vianen speelt Als je één ding mag noemen, wat is dan het heftigste wat je daar hebt meegemaakt? 'Dat ze me mentaal braken, wat je in deze aflevering zag. Ik heb me nog nooit zo gevoeld. Ik ben vroeger een keer met vuurwapens in elkaar geslagen en overvallen in een discotheek. Dat was heel heftig, maar toen voelde het nog wel alsof ik enige controle had. Alles lag in de kreukels, maar ik stond nog. Ik heb ook een ex-geliefde waar ik een kind mee heb, die breuk was ook heel heftig, maar ook toen had ik nog grond onder mijn voeten. Die grond was nu weg. Ik was echt radeloos.'

Hoe heb je je herpakt? 'Die gasten weten precies wat ze doen. Als ik dat gesprek met ze heb, zeggen ze op het einde ook: waar is die gast die tot drie keer toe het koude water in ging? Die zichzelf redde in plaats van gered moest worden? Ze bouwen je ook weer op. De volgende ochtend hebben we een uur vrij, mogen we een hutje bouwen en in het bos gaan slapen. Toen kwam Sander naar me toe om te vragen hoe het ging, waarop ik zei dat ik nog nooit zo diep was gegaan. 'Wijsheid gaat als water, dat gaat naar het diepste punt,' zei hij toen. 'Jij zit nu op het diepste punt.' Ook zei hij dat ik niet mocht gaan, omdat de jongens me nodig hadden. Dat ze me fokten op mijn leiderschap, maar dat ik wel de leider was. Ik mag nog niet zeggen wat er precies gebeurt, maar in die dag bouw ik mezelf weer helemaal op.'

Je hebt het regelmatig over bewijsdrang en dan vooral tegenover je vader vroeger. Hij moet heel trots op je zijn, nu hij de afleveringen ziet. 'Hij is hartstikke trots, maar hij vindt het soms ook moeilijk. Ik heb het toch over een periode waarin we niet zo goed met elkaar gingen. Nu is dat denk ik iets wat veel pubers hebben, dat merk ik ook aan de berichten die ik van mensen krijg, maar ik heb hem van tevoren wel even verteld: ik heb dat gezegd. Daarbij zeg ik niet dat het jouw of mijn fout is, want ik was ook onhandelbaar. Dat hij het nu terugziet opent wel ruimte voor gesprek. Het is heel moeilijk om over zulke zaken te praten, maar het geeft rijkdom om het toch te benoemen.' Lees ook: Soldaatpraat met Denzel: 'Mensen zeiden zelfs dat ze hoopten dat m'n kind verongelukte' Volgende week gaan jullie ook stemmen horen. Dat was vast intens. 'Ja, het was heel heftig. Eerder moesten we natuurlijk een afscheidsbrief voor onze geliefden maken, en die stem die je hoort heeft te maken met de geliefde waar jij een boodschap voor had. Dat was zo intens mooi. Ik krijg alweer tranen in mijn ogen als ik er nu aan denk. Dat is het mooie aan dit programma, dat alles zo puur is. Er is denk ik maar een iemand geweest die zijn masker niet af kon zetten, en dat was Ferry. Verder zie je: iedereen is 100 procent puur en echt.' De lessen die je daar leert, vallen die – net als je bij Expeditie Robinson vaak hoort – bij thuiskomst niet stiekem in het water? 'Het is in september opgenomen, dus dat is nog vrij kort, maar dat vergrote referentiekader waar zij het over hebben? Dat is echt zo. Als ik nu tijdens een training denk dat ik moe ben, dan weet ik: ik kan nog zoveel meer. Sowieso vind ik dit eigenlijk meer een documentaire dan een realityprogramma zoals Expeditie Robinson. Dat zag je ook met Ferry. Dat hij een broodje steelt, dat was voor mij echt een televisieding. In Expeditie Robinson was dat een soort heldendaad geweest, maar hier wordt het gewoon hard afgestraft. Dit is veel echter.'