Widya (26): 'Ik ging vaak naar kinderboerderijen als kind, ik ben altijd gek op dieren geweest. Daardoor worstelde ik al langer met een schuldgevoel wat betreft vlees eten, maar de documentaires What The Health en Dominion waren de druppel. Ik was direct om. Niet alleen dierenwelzijn, maar ook de genoemde gezondheidsvoordelen zorgden ervoor dat ik vrij drastisch stopte met dierlijke producten consumeren. Dat was pittig. Ik wist niet zo goed wat ik nu moest eten, mensen vroegen wat ze nog konden maken nu ik geen kip meer at, en ook in restaurants waren een stuk minder vegan opties dan tegenwoordig. Obers lachten me nog net niet uit, maar ik hield vol. Het voelde goed om dieren dat leed niet meer aan te doen.

Je hoort vaak dat mensen die vegan eten meer energie krijgen, maar ik werd juist vermoeider, had een opgeblazen buik en kreeg meer puistjes. Na een jaar kwam ik er via een voedselintolerantietest achter dat ik niet tegen soja, steenvruchten – zoals avocado – en gluten kan. Zo bleef er wel heel weinig over. Ik at veel salades, rijstwafels en glutenvrij brood, maar lekker vond ik dat niet echt. Naar werk nam ik maar warme maaltijden mee: aardappels, groenten en vegan kaas. Ik weet nog dat collega's dan zeiden: 'Jemig, wat voor lucht komt er uit jouw bakje?' Mijn relatie met eten verslechterde. Ik zag tegen koken op, ontweek uit eten gaan en had eigenlijk helemaal geen trek meer. Ik twijfelde of dit wel het beste was voor mijn gezondheid, maar ik wilde aan mijn principes vasthouden. Ook wist ik: als ik dit met de buitenwereld deel, wordt het een ding. Ik spoorde mensen niet aan maar volgers vertelden regelmatig dat ze door mij veganist waren geworden. Lees ook: Ramon ging van happy hardcore-dj naar zenleraar: 'Toch werd ik daar ook niet vrolijk van'

Een jaar na die test at ik weer vis en ei, maar vlees kon ik niet over mijn hart verkrijgen. Totdat ik in 2021 zwanger werd en mijn ijzergehalte gevaarlijk laag bleek. Ik had zelfs ineens weer zin in vlees, wat denk ik een natuurlijk proces was. De eerste keer at ik een KFC-bucket, heel slecht, maar ik mocht even los van mezelf. Naarmate ik regelmatiger vlees at, voelde ik mijn lichaam minder slap worden. Wel blijf ik me er bewust van dat ik op een dier kauw. Ik eet daarom liever iets gefrituurds dan bijvoorbeeld biefstuk.

Mensen om me heen wenden vrij snel aan mijn nieuwe dieet, maar in de richting van mijn volgers heb ik het nooit groots gecommuniceerd. Ik wist dat ik heel veel reacties zou krijgen en daar had ik tijdens mijn zwangerschap geen energie voor. Wel krijg ik daardoor, als ik een foto van vlees post, nog altijd de vraag: 'Huh, jij was toch heel pro-vegan?' Mijn volgers zijn kritisch, waardoor ik het meteen op mijn bord krijg als ik afwijk van iets wat ik eerder heb gezegd. De hardnekkigste reacties komen van mensen die zelf ook in het hokje vegan zitten. Naar mijn idee word je meteen veroordeeld zodra je daaruit stapt. In mijn ideale wereld zou ik nog steeds geen vlees eten, maar voor nu ben ik bang dat mijn relatie met eten dan weer verslechtert. Deze switch was voor mij ook een les: soms is het oké om je eigen regels te veranderen. Het is oké om te kiezen voor dat waar jij je goed bij voelt.'