Waarom horen we eigenlijk nooit meer iets over RSI?

Als je in 2003 geen muisarm had of had gehad, deed je absoluut niet mee. De oplossing destijds? Een hele bups maatregelen van werkgevers, handboeken voor lichaamshoudingen, speciale muizen en muismatjes, schermverhogers tegen nekpijn, polskussen, knijpballen en nog veel meer goedbedoelde en soms prima werkende techaccessoires. De afgelopen jaren zijn we blijkbaar stukken beter gaan computeren, RSI is namelijk al lang niet meer de ziekte waar het voortdurend over gaat op feesten, partijen en bedrijfsborrels. Lees ook: Hoe goed is jouw conditie? Check het met deze thuistest NRC Handelsblad schreef er in 2015 al over: we weten sinds een paar jaar nou eenmaal heel goed hoe we onze werkplek in moeten richten. En ook al het materiaal is met ons meegegroeid. Desktopschermen zijn vaak groter en flexibeler, muizen soepeler en toetsenborder ergonomischer. Maar is RSI daar nou echt mee uitgeroeid?

Net voor de coronapandemie in 2019 bleek uit een onderzoek dat RSI wel gewoon nog bestaat. Toen waren er in Nederland zo’n 2.400 mensen met gediagnosticeerde RSI. En ook in 2021 werd bekend dat RSI nog steeds een van de drie meest gemelde beroepsziekten is, naast een tenniselleboog en schouderpijn. Als jij de hele dag in dezelfde, slechte houding zit te werken, komen die klachten vanzelf opdagen. Volgens het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten hebben ook 'nieuwe' beroepen steeds vaker last van RSI. Een barista bijvoorbeeld die per dag 200 keer dezelfde beweging maakt om een koffie te zetten, kan ook RSI-klachten krijgen. Gewoon nog steeds iets van deze tijd dus. 

Het enige verschil is dat de term KANS tegenwoordig vaker wordt gebruikt dan RSI, want: Nederlands en omvat net iets meer. En zo kan RSI specifiek voor de beroepsziekte gebruikt worden en KANS voor iedereen die om welke andere reden dan ook last heeft. Dus ook die super 90's tennisarm valt daar nu onder. KANS staat voor klachten aan arm, nek en/of schouder. 

Dus ja, RSI is er nog altijd. Blijf letten op dat lichaam van je.