Who run the world, girls: dankzij deze vrouw mogen vrouwen nu ook meelopen in de marathon

Body & Mind

Who run the world, girls: dankzij deze vrouw mogen vrouwen nu ook meelopen in de marathon

Sanne Roes
Door

Sanne Roes

Gepubliceerd op

14 april 2024 om 08:00

Gepubliceerd op

14 april 2024 om 08:00

Vandaag klinkt het startschot voor de 43e editie van de marathon in Rotterdam. Het maakt niet uit of je man, vrouw of geen van beiden bent, iedereen mag meedoen. Maar dit was niet altijd zo. Tot niet zo heel lang geleden was het voor vrouwen verboden om mee te doen.

We gaan even terug in de tijd, naar het jaar 1967 in Boston, de Verenigde Staten. De twintigjarige Kathrine Switzer heeft zich volgens de regels met haar initialen en een gezondheidsverklaring van de dokter ingeschreven voor de Boston Marathon. Een jaar eerder had Bobbi Gibb 'm als eerste vrouw gelopen zonder zich officieel te hebben ingeschreven, en dit jaar zou Kathrine geschiedenis schrijven als eerste officiële vrouwelijke deelnemer van een marathon. En dit ging niet zonder slag of stoot:

Met lippenstift de finish over Met lippenstift en zwarte eyeliner op, stond ze bij de start, samen met haar vriend Tom en trainer Arnie. Haar trainer had haar eerder gezegd dat vrouwen geen marathon konden lopen, dus wilde ze hem het tegendeel bewijzen. De mannelijke deelnemers om haar heen waren volgens haar erg onder de indruk van haar deelname.

De start verliep soepel, totdat de organisator van de marathon, Jock Semple, achter haar rende. 'Wegwezen uit mijn race, geef me je rugnummer!' riep hij naar haar. Tom – een American Football speler – duwde hem bij Kathrine weg, die nu vastberaden was om de race af te maken. Tegen Arnie zei ze: 'Als ik nu stop denkt iedereen dat vrouwen inderdaad geen marathons kunnen lopen.'

Na vier uur en twintig minuten kwam ze de finish over. Haar verhaal ging de hele wereld rond, ze had bewezen dat vrouwen nét zo goed hardloopatleten kunnen zijn. Mannen dachten namelijk dat rennen erg ongezond was voor een vrouw; dat hun baarmoeder eruit kon vallen of dat ze baardgroei konden krijgen. En dan noemen ze vrouwen dramatisch.

Queen Marathon Pas in 1972 mochten vrouwen officieel meedoen aan de marathon, maar Kathrine hield het hier niet bij. In 1974 won ze de marathon in New York. Ook zorgde ze er onder andere voor dat vrouwenmarathon in 1984 een Olympische sport werd. Tegenwoordig geeft ze – nadat ze drie boeken heeft uitgebracht – vaak lezingen over haar werk in de vrouwensport.

En hoewel ze inmiddels al de 76 aantikt, is ze nog altijd een fanatiek hardloper. Zelf zegt ze dat ze de Boston Marathon nooit heeft gelopen om een statement te maken. 'Ik was gewoon een meisje dat graag wilde rennen. Ik zeg altijd: ik startte de race als een meisje maar eindigde hem als een volwassen vrouw.'

Lees ook: Mannen zijn nou eenmaal het zwakkere geslacht, ook als het op hun woede beheersen aankomt

En de Nederlanders? Over de eerste Nederlandse vrouwen in een marathon is een stuk minder te vinden. Gebaseerd op een artikel van de Volkskrant schijnt het de 19-jarige Monika Boers geweest te zijn. In 1968 deed zij illegaal mee aan de marathon in Baarn, samen met een onbekende 31-jarige vrouw. Er is geen officiële uitslag genoteerd, maar volgens Atletiekwereld eindigde Monika als 80e van de 175 mensen, met een tijd van drie uur en veertig minuten. Gelukkig zijn we inmiddels al veel verder en is bij de marathon in Rotterdam nu zo'n 25 procent vrouw. Succes, hè dames, haal jullie innerlijke Kathrine naar boven!

delen
Sanne Roes

Sanne Roes is geboren in 2000 (je weet wel, dat jaar dat de wereld zou vergaan maar toch gewoon bleef draaien). Ze komt uit de Achterhoek maar kan geen woord dialect verstaan, behandelt haar planten alsof het haar kinderen zijn en zingt regelmatig - tot grote ergernis van de buren - de longen uit haar lijf onder de douche.

Meer van deze auteur