Mayke heeft twee neefjes: 'Na de bevallingen trok ik bij mijn zus in'

Mayke: ''Ik moet je wat vertellen,' zei mijn zusje Julia toen we samen bij mijn vader waren. 'Ik ben zwanger.' Ik huilde tranen met tuiten, zo fantastisch vond ik het. Ik had nog helemaal geen beeld bij 'tante zijn', die invulling kwam gaandeweg.

Julia en de vader van Robbie en Milan zijn niet samen, nooit geweest ook. Van begin af aan doet ze het grotendeels alleen – en hoe! Ik help waar ik kan. We waren altijd al hecht, maar door de dood van onze moeder is dat versterkt. Als zij nog geleefd had, was zij waarschijnlijk bij de bevallingen geweest, nu was ik het. Dat vond ik zo bijzonder. Zelf heb ik geen kinderen. Ik heb nooit de partner getroffen met wie ik dat zou willen en voel de behoefte ook niet heel sterk. Ik heb gewoon niet zulke rammelende eierstokken. Bovendien heb ik twee fantastische neefjes. Dat is natuurlijk niet hetzelfde, maar voor mij wel meer dan voldoende. 

Na beide bevallingen ben ik een paar weken bij Julia ingetrokken om haar te helpen: koken, zorgen, soms de nachtdienst pakken zodat zij even door kon slapen. Ook nu zie ik ze nog veel: maandag is mijn vaste oppasavond, maar eigenlijk zien we elkaar wel om de dag. Toch videobelt Milan me nog vaak: 'Maymay, ik mis jou, wanneer kom je weer eten?' Robbie is al negen, dus die heeft een beter besef van tijd en weet dat ik er eigenlijk al heel erg vaak ben. 

Lees ook: Myrthe kreeg tijdens haar zwangerschap een hersenbloeding: 'Ik had niet door dat ze mijn kind was' We gaan weekendjes weg en samen op vakantie in onze gezamenlijke caravan. Maar ik doe ook vaak dingen met ze apart. Even lekker kletsen of leuke dingen doen. In mijn appartement heeft Robbie zijn eigen bed. Milan slaapt liever bij mij in bed, maar meestal slepen we het matras naar de woonkamer om gezellig met z'n drieën te slapen. Nadat we een film hebben gekeken en popcorn hebben gegeten natuurlijk. Een verwentante ben ik niet. Hoewel, als ze vragen om een snoepje en Julia zegt 'Vraag maar aan je tante' ben ik wel de good cop die altijd ja zegt. Maar ik overlaad ze niet met cadeaus en kan ze ook echt wel terechtwijzen als het moet. 

Julia en ik zeggen weleens gekscherend tegen elkaar dat we de perfecte relatie hebben. We vullen elkaar goed aan. Als Julia een weekendje weg wil, is het niet meer dan logisch dat ik het overneem. Natuurlijk is dat heel fijn voor haar, maar ik vind het andersom ook heel bijzonder dat ze mij de ruimte geeft om er zo veel te zijn en te zorgen. Er zijn zat ouders die heel beschermend over hun kinderen zijn en alles in eigen hand willen houden. Julia heeft dat niet, dat is echt haar kracht. 

Met Moederdag word ik ook nooit overgeslagen. De jongens hebben altijd een mooi cadeau of knutselwerk voor me. 'Ik zou niet willen dat ik een andere moeder had dan jij en Maymay,' zei Milan laatst tegen Julia. Ik moest mijn tranen wegslikken, want eerlijk, dat zegt toch alles?'

Maykes verhaal stond, net als dat vier andere toffe tantes, in &C's oktobernummer 'Daar ben je tante voor'.