Mannen moeten kunnen barbecueën

Mijn vrouw en ik lopen de achtertuin van onze vrienden binnen. Ze organiseren vandaag een tuinfeest. Er hangen slingers in de bomen en iemand heeft twaalf tuinfakkels de grond in geduwd. Ik loop naar de gastheer toe. Hij draagt een hawaïblouseje en staat te mopperen tegen de barbecue.  'Weet jij hoe dit ding werkt?' vraagt hij. Ik kijk naar de gigantische, groene barbecue die voor me staat en haal mijn schouders op. 'Je kunt me net zo goed vragen of ik weet hoe je een eenhoorn moet melken,' zeg ik. 'Dit is de barbecue van mijn schoonvader. En ik heb niet eens gevraagd of ik hem mocht lenen. Ik wilde hem ook helemaal niet lenen. Hij heeft hem langsgebracht, omdat hij mij wil zien falen. Hij zit me al twintig minuten uit te lachen vanuit een tuinstoel. Ik denk dat ik mijn houtskool verkeerd heb opgestapeld. Veel mannen maken een piramide van houtskool. Weet jij hoe je een piramide van houtskool maakt, James?' 'Je kunt me net zo goed vragen of ik weet hoeveel tenen het Monster van Loch Ness heeft. Je hebt niets aan mij. Ik kan niet barbecueën.'  'Ik ook niet, maar iedereen denkt dat ik het kan. Denkt dat ik het moet kunnen. Mannen moeten kunnen barbecueën. Het heeft vast iets met het verleden te maken. Met de holbewoners en zo, maar ik ben geen holbewoner. Ik verf mijn haren en gebruik een dagcrème.'  'Je huid ziet er inderdaad prachtig uit. Heel rustig en soepel. Welke crème gebruik jij?' vraag ik. 'Dat is lief van je. Mijn huidige crème is van Estée Lauder.'  Er komt een andere vriend bij ons staan. Hij is een maand geleden gescheiden en heeft zijn dunne haar geblondeerd.  'Waar hadden jullie het over?' vraagt hij. 'Over dagcrèmes,' zegt de gastheer.  'Haha, nee, serieus, waar hadden jullie het over?' 'Over deze barbecue. We weten allebei niet hoe dit ding werkt. Heb jij misschien een idee?' vraag ik. 'Natuurlijk weet ik hoe dit ding werkt. Dit is een barbecue van tweeduizend euro. Dit is de Rolls-Royce onder de barbecues. Je moet eerst een piramide van houtskool maken.'  De vriend bouwt in een paar minuten tijd een ingenieus bouwwerk. Als hij klaar is, vraagt hij aan mij of ik heb opgelet. Ik zeg ja, maar ik meen het niet. Ik heb wel opgelet, maar voor sommige dingen is opletten alleen niet genoeg. Gisteren zag ik bijvoorbeeld de zon opkomen. Ik zag het en ik lette op, maar ik weet nog steeds niet hoe ik de zon kan laten opkomen. Er komt nog een vriend bij de barbecue staan. We staan nu met vier man in de rook. De gastvrouw overhandigt me een met aluminiumfolie afgedekte schaal. Ik haal de folie eraf en zie allemaal lange plakken courgette liggen. Met een pastatang leg ik de plakken op de onbetaalbare barbecue. 'Je legt de plakken verkeerd neer,' zegt de vierde vriend, terwijl hij de tang uit mijn handen grist.  De schoonvader is ons aan het uitlachen vanuit zijn tuinstoel. Het is een lieve man, maar ooit zullen we hem begraven onder een piramide van houtskool.