Jeffrey is niet aards

'Nee, onze Jeffrey is dus schijnbaar een heel erg bijzonder kind, zei iemand toen ik hem kwam ophalen bij school.' 'O ja? Zei iemand dat? Ik dacht dat hij zo vaak straf kreeg.' 'Nou ja, die vrouw zei dat ‘ie daarom dus steeds in de poetskast gaat zitten op school. Omdat hij, zeg maar, bijzonder bijzonder is. Pas hebben ze een hele middag lopen zoeken. Ze hadden me al gebeld, maar toen ik aankwam hadden ze hem al gevonden. Was ‘ie op de zolder gekropen. Dat was niet gek, zei die vrouw. Dat soort kinderen willen terug naar de sterren.' 'Zei juf Lonneke dat?' 'Nee, volgens mij was het een mevrouw van de bieb.' 'Goh.' 'Ja.' 'En nu?' 'Nou ja, die vrouw zei dus dat hij een oude ziel heeft.' 'Een oude ziel?' 'Een oude ziel.' 'Toen ik nog in het café werkte zei een man ook een keer dat hij vond dat ik een oude ziel had. Toen heb ik gezegd dat ik een vermoeide ziel had en geen oude ziel. Dat is heel wat anders.' 'Volgens die mevrouw van de bieb is hij zo dwars, uit liefde voor mij en omdat ík moet veranderen. Schijnbaar sleep ik eeuwen aan ballast en puin van mijn bloedlijn mee. Of zoiets.' 'Goh.' 'Ja, dat hij dus niet aards is, maar ergens uit een ver sterrenstelsel komt.' 'Ja, nu ja, dat kan ik me dan wel weer voorstellen bij Jeffrey.' 'Ja, toch?' 'Nou ja. Ik bedoel…' 'En nu moet ik wachten op tekenen van Tante Sjan en Ome Karel.' 'Hè?' 'Ja, volgens haar helpen mijn voorouders mee.' 'Maar hoezo dan specifiek die twee?' 'Nou, dat heb ik er zelf even van gemaakt. Ik mag toch ook nog wel wat beslissen hierin? De rest van de familie hoef ik niet, hoor. Ik word al moe bij het idee als ik denk aan dat gezucht van Oma Greetje. Nee, gewoon die twee.' 'Om jou te helpen bij het opruimen van de puinhoop van je voorouders?' 'Ja!' 'Zodat Jeffrey niet meer in de gangkast klimt?' 'Ja, of de zolder op.' 'Zou je niet gewoon een andere school zoeken?' 'Kijk, dit is nou precies wat die vrouw zei.' 'Wat?' 'Dat ik een hoop mensen zou tegenkomen die helemaal niet op één lijn zitten met de intelligentie van Jeffrey.' 'Ja, shit. Dan moet je inderdaad toch maar gaan wachten op Ome Karel en Tante Sjan.' 'Jij neemt ook nooit iets serieus.' 'Doe je ze de groeten? Ik ga even met mijn vermoeide ziel een biertje opentrekken.'