Flinke flater #10: 'De Louboutins staan nu als kunststuk in de kast'

Style

Flinke flater #10: 'De Louboutins staan nu als kunststuk in de kast'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

23 mei 2022 om 22:00

Gepubliceerd op

23 mei 2022 om 22:00

Van andermans fouten kun je leren. En eerlijk is eerlijk: soms kun je er ook van genieten. Zo ook met miskopen. Of het nou een fluorescerende coltrui is of schoenen waar je voeten nét niet in afsterven, we willen het zien. Deze week loeren we in de kast van Iris Rulkens en komen we erachter welke flinke flaters zij heeft geslagen.

Naam: Iris Rulkens Leeftijd: 30 jaar Instagram: @irisrulkens Beroep: online comedian Gemiddelde uitgave aan kleding per maand: dat verschilt, rond de 1000 euro Miskoop 1: Pet, € 21,95, ergens in New York'Ik kocht deze pet omdat ik helemaal in de New York-vibe was. Qua prijs valt deze miskoop wel mee, maar het gaat om het patroon. Hoofddeksels staan mij niet. En elke keer probeer ik het weer. Dus als je alle bedragen van mijn hoofddeksels bij elkaar optelt, heb ik een fortuin uitgegeven aan miskopen. Als ik m'n haar steil föhn, gaat het nog. Maar met m'n krullen en een hoofddeksel lijk ik óf op Sinterklaas met zijn werkmijter, óf op Kloontje het Reuzenkind. Allebei leuke typetjes, maar niet echt fashionable.'

[P]Flinke flater #10: 'De Louboutins staan nu als kunststuk in de kast'

Miskoop 2: Hakken, € 620, Louboutins 'Ik heb deze schoenen gekocht in Antwerpen, het was liefde op het eerste gezicht. Onze 'relatie' bleek op de lange termijn alleen toch niet helemaal te werken. Ik besefte me namelijk dat ik eigenlijk helemaal niet meer op hoge, dunne hakken kan en wil lopen. Ik dacht echt dat ik ze elke week zou dragen. Nu kijk ik er nog weleens naar als ik de deur van mijn schoenenkast opendoe. Heel veel verder dan dat gaat het niet.'

[P]Flinke flater #10: 'De Louboutins staan nu als kunststuk in de kast'

Wat doe je met je miskopen? 'Als ik de conclusie heb getrokken dat iets me niet staat of ik het bijna niet draag, geef ik het aan mijn zusje die er vaak heel blij mee is. Dan blijft het toch in de familie. En als ik dan zie dat het haar heel goed staat wil ik het óf weer terug, óf ik accepteer dat het haar beter staat en kan er van meegenieten. M'n zus heeft steil haar en dus wél een petten-hoofd. Maar er liggen ook aardig nog wat hoeden en petten rond te slingeren in m'n huis. De Louboutins staan ook nog steeds in mijn schoenenkast. Maar eigenlijk staan ze daar heel mooi. Als een soort kunststuk.' Doe je vaak miskopen of shop je altijd heel doordacht? 'Ik ben een impuls-shopper. Als de zon schijnt, ga ik op pad voor zomerkleding en als het regent wil ik een regenjas. Ik shop dus niet heel doordacht en de kans op miskopen is groot. Daarom probeer ik niet te veel geld uit te geven aan opvallende tops, bijvoorbeeld. Daar ben ik sneller op uitgekeken. Basis-items zoals een tas, blazer, winterjas of mooie laarzen koop ik sneller van mooie kwalitatieve merken en daar kan ik ook meer geld aan uitgeven, omdat ik ze vaker en langer draag.' Wat is de duurste kledingmiskoop die je ooit hebt gedaan? 'Een witte sportieve jas van Fila ZONDER RITS? Ik dacht: ach, wat maakt het nou uit. Ik trek 'm wel iedere keer over m'n hoofd. Die witte jas heeft inmiddels dus een terracotta voering aan de binnenkant door mijn make-up. De jas heb ik aan mijn zusje gegeven, maar ook daar hangt-ie in de kast. Misschien moeten we 'm verkopen. Maar wie wil er nu een jas zonder rits, vol vieze make-upvlekken die je er niet goed uitkrijgt. Toch kan ik veel kledingmiskopen ook weer gebruiken voor alle typetjes die ik speel, dus zo erg is het allemaal niet.' Zie je een rode draad in de miskopen die je hebt gedaan? 'Ja. Ik ben dus een impulsieve koper. Maar toch merk ik dat naarmate ik ouder word, ik bewuster shop. Meer basics die langer meegaan. Je zou kunnen zeggen dat ik nu ga voor de langetermijnrelaties met mijn kleding en niet meer alleen liefde op het eerste gezicht, haha. Maar dat komt vast goed met de jaren, het gaat al de goede kant op.'

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit vrouwen, welgeteld één man (arme John) en overwegend kattenmensen. Ze werken vanuit een pastelroze kantoor, slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen en verruilen het diner graag in voor een snackbox van de lokale snackbar. Wie niet eigenlijk.