6 redenen waarom je naar film Hardcore Never Dies wil (ook als je niets met gabber hebt)

&C mocht gisteren alvast de nieuwste film van Jim Taihuttu - die eerder De Oost, Wolf en Rabat regisseerde - bewonderen, en daar zijn we op z'n zachtst gezegd heel enthousiast over. Geloof ons: deze wil je zien. Ook als je niet wild wordt van Australian trainingspakken en Nike Air Max.

1. Jim Deddes speelt fan-tas-tisch De hoofdrollen in Hardcore Never Dies zijn voor Joes Brauers (nog zo'n geweldige acteur) en Jim Deddes, die de broers Michael en Danny spelen. Danny is al een tijd geleden 'afgegleden' naar de hardcorewereld en vult zijn dagen veelal met verdovende middelen, maar zijn 17-jarige broertje Michael leeft nog volgens het boekje van zijn ouders en wil graag klassiek pianist worden. Totdat - je voelt 'm al aankomen - Danny hem eens meeneemt naar een rave. Eigenlijk is het acteerwerk van Deddes al reden genoeg om naar deze film te gaan (of 'm later op Prime te bekijken), want hij speelt niet normaal goed. Het is zijn eerste grote hoofdrol in een film, maar het kan niet anders dan dat er hierna nog veel zullen volgen. Fun fact: hij viel 12 (!) kilo af voor de rol.

Lees ook: Bingen maar: er komt een derde seizoen van succesvolle serie The Bear 2. Elk detail klopt De feesten, de jasjes, de gympen, de kapsels, de auto's, de accenten - álles klopt. Zonder enige twijfel stap je in de tijdmachine die je meeneemt naar de ravende jaren negentig, de hoogtijdagen van de gabbercultuur. En dat was best een uitdaging, vertelde producent Sander Verdonk gisteren tijdens de première. Hij en Taihuttu doken al eerder in het verleden voor De Oost, dat zich afspeelt in het Nederlands-Indië van 1946. 'Maar nu weten jullie het allemaal nog,' sprak hij de zaal toe, waar ook veel echte gabbers zaten. 'Jullie weten nog dat dat ene jasje niet in 1995, maar in 1994 uitkwam.' 3. Er deden 500 echte gabbers mee Er komen aardig wat raves voorbij, en dus waren er aardig wat figuranten nodig. Taihuttu besloot hier niet een of ander castingbureau, maar 'echte' gabbers voor in te zetten. De film is tenslotte een eerbetoon aan hun subcultuur. 4. Máár: het is veel meer dan een trip down memory lane Tuurlijk, de nostalgische gevoelens die Hardcore Never Dies oproept vallen niet te ontkennen, maar de film is veel meer dan 'haha, weet je dat nog?' en 'oh ja, zo zag dat eruit'. Centraler dan de gabbercultuur staat het misdaadplot, dat geactiveerd wordt door Danny die steeds grotere drugsdeals weet af te sluiten en daarmee in steeds grotere problemen komt. Tegelijkertijd is het ook een coming-of-age, waarin we de jonge Michael volwassen zien worden en - zoals dat gaat - een aantal foute beslissingen zien maken. Lees ook: De filmaankondiging van je dromen: officiële 'Barbenheimer'-film in de maak 5. Je zit op het puntje van je stoel Hoogmoed is Danny niet vreemd en terwijl hij met de meest shady figuren in zee gaat - waarbij zowel de bedragen als de bedreigingen steeds intenser worden - zet hij niet alleen z'n eigen leven, maar ook dat van z'n dierbaren op het spel. En ja, dat wordt spannend. Meer verklappen we nog niet. 6. De film is heel grappig Zónder dat hij grappig probeert te zijn, en dat is best een prestatie. Ook hiervoor verdient Jim Deddes, evenals natuurlijk Jim Taihuttu, een hoop credits. Kortom, gaat dat zien. Hardcore Never Dies is vanaf morgen in de bioscoop te zien en vanaf 8 december exclusief op Prime Video.