Sexy time - De ochtendkoffie #4: 'Mag ik je voeten kussen?'

'Ga hier maar zitten.'

Hij zet een kruk voor me neer en ik volg zijn aanwijzingen op. Zo te zien wordt de keuken flink gebruikt, want overal staan specerijflesjes, allerlei soorten oliën om mee te koken en de fruitschaal is rijk gevuld met zowel fruit als groente. Het ruikt lekker kruidig en vooral aangenaam huiselijk. Er staat duidelijk iets heerlijks te pruttelen in een grote soeppan. Verrast kijk ik hem aan. Totaal niet wat ik bij de man zou verwachten.

'Ik stoor je duidelijk. Je bent aan het koken.'

'Jij stoort absoluut niet, en die soep kookt zichzelf.'

De woorden zijn oppervlakkig, maar de toon die hij gebruikt maakt dat ik me geïntimideerd voel. Hij beschikt over een kracht die me doet wankelen. Alsof hij met alles wat hij uit totaal iets anders probeert te zeggen.

Hij maakt een doekje vochtig en drukt ermee zachtjes op mijn voeten. Ik voel totaal geen pijn meer. Ik voel alleen maar de aanraking van zijn huid op de mijne en de hitte van mijn verlangen kan niet anders dan door het natte doekje heen branden. Zijn bewegingen zijn langzaam. Ik zou bijna denken dat hij precies weet wat hij met me doet en me tot waanzin wil brengen. Hij dept de donkere plekken en blijft onafgebroken naar mijn voeten staren.

'Mooie voeten heb je.' Hij grijnst, en zijn blik krijgt een stout karakter. 'Mag ik jou een beetje een vreemde vraag stellen? Niet schrikken hoor.'

Geen idee waar hij heen wilt, maar ik wil dit moment met hem zo lang mogelijk rekken, dus zachtjes knik ik van JA.

'Mag ik je voeten kussen?'

Overrompeld door de vraag tuimel ik achterover en val. Net voordat ik de grond raak vangt hij me op en kijk ik in zijn duistere ogen. Zijn rare vraag interesseert me direct niks meer. Zijn gezicht hangt boven de mijne, en ik kan de adem die hij uitblaast zachtjes voelen kietelen tegen mijn wang. Ik verdrink in zijn blik. Zijn lippen zijn welgevormd, niet te vol, niet te smal, de perfecte mond om een passionele kus op te drukken. Ik hap naar lucht. Hoe kan iemand zó mooi zijn? Zijn wimpers knipperen als zware waaiers boven zijn blik. Ik vraag me af hoe hij smaakt en open mijn lippen.

'Gaat het?'

'Ja,' stamel ik en begin mijn kleding recht te trekken. Hij zet me voorzichtig weer rechtop en drukt me op de kruk.

'Even over daarnet, ik bedoel, ik heb gewoon een ding voor voeten, sorry dat moet zeker erg creepy over zijn gekomen.'

'Nee, nee hoor. Alleen, ik, het lijkt me gewoon niet zo hygiënisch.'

Zijn ogen krijgen een ondeugende twinkeling en een vlinder fladdert als bezeten door mijn maag.

'Dus je wilt zeggen dat als ik het niet erg vind, jij er geen moeite mee hebt?'

Even ben ik van mijn à propos, maar al snel besef ik me, dat als ik eerlijk naar mezelf toe ben, ik de man overal op mijn lijf wil voelen. Voetenfetisj of geen voetenfetisj. En ook al heb ik het nooit gedaan, niets zegt me dat ik er niet van zal genieten. De calculatie in mijn hoofd gaat heel snel en voor ik het weet glimlach ik en steek mijn rechtervoet zijn kant uit.

Hij zucht, kreunt zacht en gaat door zijn knieën. Mijn hart schiet bijna uit mijn borstkas. Dit voelt nog intiemer dan normaal zoenen. Zijn gezicht, dat nu volledig geconcentreerd staat, komt steeds dichterbij. Met beiden handen ondersteunt hij mijn voet, en dan ineens lijkt het alsof de bliksem is ingeslagen en alle elektrische schokken door mijn lijf stuurt. Hoe kan zo'n kleine kus zoveel teweeg brengen. Ik sluit mijn ogen als hij er nog een kus op drukt. Hij doet het bijna tergend zachtjes, maar slechts door deze kleine aanraking voel ik me smelten op de kruk.

Ik kijk op hem neer, en de afstand voelt ineens te groot. Ik wil hem. Ik wil hem tegen me aan, en zonder woord laat ik me van de kruk zakken en val ik als vanzelf in zijn armen.

Wordt vervolgd