Sexy Time - De yoga-retraite #2: 'We gaan allemaal naakt lieverd'

Met een dienblad vol drankjes komt Joan terug.

'Ga eens vragen wie het zijn, Chiara.'

Ze knikt richting de tafel waar Andreas nog steeds verwikkelt lijkt in een innig gesprek met de twee vreemdelingen.

'Hoezo ik?'

'Omdat je al zo lang met Andreas traint. Als jij hem aanspreekt zal hij er niet van opkijken.'

'We horen het vast later wel. Rustig nou maar.'

Joan zucht en neemt een slok van haar dampende chocolademelk met slagroom. Eenmaal op bestemming krijgen we allemaal een kamer toegewezen en teleurgesteld zie ik dat ik met ene Sarah slaap en niet met Joan.

'Zal je goed doen pop. Daarom heb ik je ook meegenomen schat. Je moet wat assertiever worden in deze wereld. Niemand zit te wachten op een volgend muurbloempje. Als je niet snel meedoet met de rest lig je eraf. Je bent volgens mij het laatste individu in mijn kennissenkring, dat geen TikTok-account heeft.'

Ze lacht en loopt met haar ronde derrière de gang door, op zoek naar haar kamer. Ik pak mijn koffer uit, neem een lekkere warme douche en wil naar mijn mobiel grijpen, pas laat beseffend dat we die zonet bij het inchecken af hebben gegeven. Ik zucht en staar naar de activiteiten agenda van vandaag. Ik draai het geplastificeerde blad om en zie daar, netjes in volgorde, alle foto's van de aanwezigen. Inclusief de twee vreemdelingen. Sarah en Noah. Okay. Sarah is al jarenlang actief als yoga- en lifestylecoach en Noah is een ex topman die zijn leven heeft omgegooid en nu alleen maar de wereld rondreist om mensen de leer van het Boeddhisme bij te brengen middels yoga. Ik slik en voel me wederom compleet misplaatst. Het lijkt wel een sekte-bijeenkomst en ik weet niet hoe ik hier weg kan zien te komen. Yoga iedere week beoefenen in een klasje is toch echt andere koek dan dit pretentieuze gedoe.

'Hoi, ik ben Sarah.'

Ik schrik en een kleine gil ontsnapt aan mijn lippen. Haar mondhoeken krullen omhoog en koude rillingen lopen, net als tijdens de reis, over mijn rug. Ik kijk in de bijna buitenaardse ogen van de vreemdeling, die aan tafel zat met Andreas. Ze stapt naar voren en komt iets te dicht dan normaal geaccepteerd is voor me staan. Ik voel haar adem blazen tegen mijn verhitte wangen. Ik stap naar achteren, maar ze trekt me direct weer terug naar zich toe en glimlacht vreemdsoortig lief.

'Niet bang zijn. Ik ben hier speciaal voor jou. Andreas weet wat goed voor je is.'

Hoe eng en unheimlich ik dit hele gebeuren ook vind, ik blijf staan en voel hoe mijn lichaam zich in plaats van af te sluiten begint te openen. Wat doet deze vrouw? Mijn ademhaling gaat als vanzelf langzamer en dieper. Mijn heupen voelen ontspannen aan en het begint te kietelen tussen mijn benen. 'Goed zo.'

Haar zachte, honingzoete stem lijkt mijn gezicht nu te strelen en ik kijk in haar goudgroene, katachtige ogen.

'Vertrouw op je gevoel. Vertrouw erop dat je niks zal doen wat je zelf niet wilt. Wij zijn hier niet om onrust te creëren. Wij zijn hier om liefde te verspreiden en verbinding te maken met je innerlijke kracht.'

Ik kots altijd bij dit soort uitspraken als ik ze ergens lees of hoor, maar uit haar mond neem ik ze aan voor waarheid.

'Mensen als Joan zijn niet goed voor je. Zij verdienen een andere reis, een andere koers. Daar zorgt Noah wel voor. Ik ben hier voor jou. En jou alleen.'

Ineens, alsof ze een betovering verbreekt, doet ze zelf abrupt een stap naar achteren en gaat op het bed liggen.

'Kom. Kom bij me liggen. Je bent vast heel moe.'

Alsof iets controle over me neemt doe ik precies wat ze van me vraagt en ga opgekruld naast haar liggen.

'Laten we deze maar even uitdoen. Kleding is slechts een manier om je ware ik te verhullen. Daar is hier geen ruimte voor.'

Ze gaat rechtop zitten en begint zichzelf uit te kleden. Ik ben sprakeloos en blijf haar gebiologeerd aanstaren. De geur van haar huid bestiert mijn neus en ik schrik van het gevoel dat deze vreemdeling bij me teweegbrengt. Ik voel de neiging haar huid te kussen, haar ranke armen te strelen, haar rozige tepels zachtjes te kussen en tot harde knoppen te maken in mijn warme, nu hongerige mond. Een stroompje geil ontsnapt tussen mijn benen en mijn slip voelt vochtig aan.

'Stop, wat doe je. Hou hier onmiddelijk mee op', ineens ontwaakt sta ik verschikt naast het bed en kijk op haar neer.

'Waar je ook mee bezig bent, houd hier mee op.'

'Waar ben je bang voor Chiara?'

'Hoe weet je mijn naam?'

Ze kijkt lachend naar het geplastificeerd blad, dat ik uit mijn handen heb laten vallen, en dat nu op de grond ligt met alle koppen op ons gericht.

'Heeft Andreas je niet ingelicht over de dresscode gedurende het retraite?'

'Pardon?'

'We gaan allemaal naakt lieverd. Ik bedoelde er niks geks mee.'

Ik staar haar aan en probeer mijn gedachten op orde te krijgen. Dit ga je niet menen. Heb ik me laten meenemen naar een fucking nudisten yoga retreat?

Wordt vervolgd.