Sexy Time - De Tovenaar #8: 'Ik wil je proeven'

Body & Mind

Sexy Time - De Tovenaar #8: 'Ik wil je proeven'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

22 september 2022 om 17:00

Bron / Fotografie

beeld Vilain & Gai

Gepubliceerd op

22 september 2022 om 17:00

Bron / Fotografie

beeld Vilain & Gai

Een ongekend, diep verlangen ontwaakt hij bij Maud. 'Zijn gefluister kietelt me. Ik pak zijn hoofd vast en druk hem harder tegen me aan. En dan ineens stopt alles. 'Wat doe je? Alsjeblieft, ga door.'

Als uitgehongerde, wilde dieren rukken we de kleding van elkaars lijf en kijken we betoverd naar elkaar. Hij lijkt wel bedekt met een laagje goudglans. Zo mooi valt het kaarslicht op zijn naakte huid. De geur die van zijn lijf dampt, doet me denken aan vers gemaaid gras en knetterend vuur in een open haard. Oer en bedwelmend. We zijn overgeleverd aan onze lustige lichamen en het avontuur dat gistermiddag begonnen is. Niks aan hem voelt onwennig. Zijn lijf vormt zich naar de mijne en andersom. Eerst voorzichtig en ietwat verlegen, maar al snel dwingend en eisend. We kronkelen, kneden, bijten, zuigen. Een gevoel van extase overvalt me. Ik heb dit nog nooit zo heftig meegemaakt. Even blijft hij een seconde boven me hangen. Precies op het moment voordat onze lippen elkaar raken en we versmelten. Hij smaakt lekker, zo vreselijk lekker. Ik kreun in zijn mond. Ik wil meer van dit alles, zoveel meer. Het idee alleen al dat ik hem in me zal voelen doet me rillen van kleine orgasmes, die als vuurvliegjes binnenin me rondvliegen. 

'Ik wil je proeven? Mag ik je proeven?'

Ik kijk in zijn ogen en knik. Binnen een tel begraaft hij zijn hoofd tussen mijn benen en begint hij aan zijn tongspel. Ik gil het uit. Dit gevoel is niet normaal, zo overweldigend. Hij weet precies wat hij doet. Hij beperkt zijn terrein niet alleen tot mijn zichtbare klit, maar neemt me over de hele lengte mee in zijn verrukkelijke spel. Ik snap niet dat ik nog niet kermend klaar ben gekomen en begin nu dierlijk te kreunen in een tergend, bijna slopend ritme. Hij maakt me gek. Ik verlies compleet mijn bewustzijn. Mijn ziel luistert naar hem. Betoverd heeft hij me. Volslagen in zijn macht. 

'Ik, ik hou het niet meer, ik ga komen.'

'Dat voel ik. Kom, kom maar. Toe.'

Zijn gefluister kietelt me en ik pak zijn hoofd vast en druk hem harder tegen me aan. Hij snapt precies wat ik bedoel en drukt met meer kracht zijn tong tegen mijn smekende liefdesorgaan. En dan ineens stopt alles. 

'Wat doe je? Alsjeblieft, ga door.'

Met een zinderende, smeulende blik kijkt hij me aan.

'Hoe voelt dit?'

'Doe me dit niet aan. Alsjeblieft. Ik kan niet, ik moet, alsjeblieft.'

'Zo liet je me gisteren achter.'

'Ik weet het. Het spijt me. Maar alsjeblieft.'

Ik lig wijdbeens voor hem, met mijn onderlijf schokkend van verlangen. Hij kijkt op me neer en ik zie hoe zijn rechtermondhoek omhoog krult tot een flauwe glimlach.

'Misschien moet je het eerst nog goedmaken.'

Ik glijd met mijn blik over zijn lijf. Ik voel een woede, maar ook een vreemde vorm van plezier.

'Gaan wij het zo spelen?'

Ik kijk hem schalks aan en laat mijn tong glijden over mijn pulserende lippen. Door diep in en uit te ademen krijg ik mijn hitte in bedwang en voel ik me beetje bij beetje meer mezelf. 

'Ik heb je eerder op de avond gezegd dat ik je zal doen smeken om meer. En dat het maar de vraag is of ik in een gulle bui ben.'

'En, vertel, hoe is je bui? Ben je gul?'

'Jij?' Hij duwt zijn heupen ietwat omhoog en ik kijk naar zijn prachtige, trotse knots in het maanlicht.

'Je hebt geluk dat ik honger heb', zeg ik lachend en nestel mezelf tussen zijn benen. Het kan niet anders dan dat dit apparaat zo meteen mijn oververhitte lijf in glijdt. Des te woester zijn geilheid, des te woester zijn stoten. En laat ik daar nou wel erg veel zin in hebben vanavond.

Wordt vervolgd.

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Meer van deze auteur

Meer van deze auteur