Sexy Time: De Tovenaar #5: 'Ik mocht toch alles met je doen?'

De zenuwen gieren door mijn lijf. Vanavond eet ik met de man die mijn woeste, ongeremde ik heeft gezien. De vreemdeling in wiens aanwezigheid ik me schaamteloos gedroeg. Ik bloos als een malle en voel gezonde zenuwen. Het feit dat hij niet direct afknapte op mij, maakt me te nieuwsgierig om niet te happen. Er is iets aan deze man wat herkenning bij me oproept. Hij weet iets, iets heel belangrijks, iets wat ik zo snel mogelijk zelf moet achterhalen. Of misschien weten we het allebei, alleen heb ik het raadsel nog niet opgelost en moet ik het middels hem doen. 

Een dag duurde nog nooit zo lang, maar dan is het zover. Ik stap met knikkende knieën de taxi uit. Ik check mijn mobiel. Ja, dit is het adres. Wacht even, dit is geen restaurant. Ik sta ergens aan de gracht. Ik kijk omhoog naar een groot, in duisternis omhult, pand. Het ziet er onbewoond uit. Zie je wel. Hij was too good to be true. Hij nam me in de maling. Hij is vast op zijn pik getrapt dat ik hem achterliet gisteren. Ik schud met mijn hoofd van ongeloof, als ik plots voel hoe een stuk stof voor mijn ogen wordt gedrapeerd. Ik wil gillen, maar concludeer direct dat hij het is en sta aan de grond genageld. 

'Ik mocht toch alles met je doen?'

Hij fluistert de woorden in mijn rechteroor. De rillingen vloeien als een hoge golf vanaf mijn hals linea recta richting mijn klit. Ik hijg de hete lucht uit mijn longen in de hoop op afkoeling, maar niks verandert. Een gloeiende brand ontspringt in mijn onderbuik en alles smelt. Ik voel hoe mijn slipje vochtig wordt en schaam me nu al voor mijn verlangen naar hem. 

'Ik, ik dacht dat we zouden gaan eten.'

'Gaan we ook. Maar ik heb nog iets tegoed van gisteren, vind je niet?'

Ik wil rationeel denken, maar het lijkt alsof mijn hersenen alle functies staken en slechts verbinding maken met één orgaan. Mijn honger schreeuwt. Ik voel hoe mijn borsten ongegeneerd naar voren priemen en mijn lijf zich aan hem aanbiedt. Wat gebeurt er met me? Wat doet hij? Mijn zicht is me ontnomen, maar verder staan alle zintuigen op scherp. 

'Kom, vertrouw me.'

Hij pakt mijn beide handen vast.

'We gaan wat trappen op. Rustig aan.' 

Ik laat me meevoeren.

'Waar gaan we heen? Woon je hier?'

'Dat doet er niet toe. Nog een stap. Yes, we zijn er. Wacht hier.'

Ik hoor hoe hij een sleutel omdraait. Een piepend geluid galmt in de duisternis dat nu mijn hele wezen omhult. Mijn hart bonst van verwachting. Ik ruik een ietwat muffige lucht. De lucht die je meestal ruikt in een oude schuur. Hij trekt me nu achter zich aan en bij iedere voorzichtige stap hoor ik hoe de vloer kraakt onder mijn voeten. Dit huis is zeker niet bewoond. Hoe komt deze vreemdeling aan de sleutel? Ik krijg geen tijd om verder na te denken. Al snel ruik ik weer de dampende, broeierige zomerse buitenlucht. 

'Voila!'

Hij knoopt het blinddoek los. Ik kijk in een achtertuin dat lijkt uit een sprookje. Lichtjes in de bomen, kaarsen op een gedekte tafel, een kleed met kussens gespreid op het gras. In slechts een seconde zie ik een diavoorstelling aan seksstandjes voorbijschieten in mijn gedachten. Ik heb zoveel zin in deze man dat ik bijna ontplof. 

'Hoe, hoe kom je aan dit huis.'

Hij lacht zonder antwoord te geven en pakt me bij de hand. 

'Blijkbaar heb ik gisteren iets verkeerds gedaan, en dat wil ik niet nog eens herhalen. Trouwens, wat jij deed was ook niet okay.'

Ik slik.

'Mij in die toestand achterlaten. Je weet wat dit betekent.'

Ik ben bang voor wat er gaat komen.

'Ik ga jou zo meteen zo onwijs gek maken, dat je smeekt om verlossing. En dan mag je hopen dat ik in een gulle bui ben vanavond.'

Wordt vervolgd.