Romy (25) werkt als porno-actrice: 'Urenlang gevingerd of gebeft worden is niet mijn ding'

Body & Mind

Romy (25) werkt als porno-actrice: 'Urenlang gevingerd of gebeft worden is niet mijn ding'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

1 augustus 2024 om 08:00

Bron / Fotografie

interview Nathalie de Graaf, fotografie Dario & Misja

Gepubliceerd op

1 augustus 2024 om 08:00

Bron / Fotografie

interview Nathalie de Graaf, fotografie Dario & Misja

Toen Romy Indy vier jaar geleden gevraagd werd voor een pornofilm, leek het haar leuk dat eens te proberen. Sindsdien speelt ze in adult movies, heeft ze een OnlyFans-account en werkt ze af en toe als escort.

Romy (25): 'Mijn eerste scène was bij Kim Holland thuis. Ik was heel zenuwachtig. In haar penthouse stond een grote, zwarte leren bank met felgekleurde kussens erop. Het was een ruim appartement, er liepen veel mensen rond. 'Gaat het goed?' vroeg Kim aan me. Een paar dagen daarvoor hadden we een videocall gehad. Via een meisje dat ik ken was ik gevraagd om in een pornofilm te spelen. Toen ik zei dat me dat wel leuk leek, ging het snel. Niet veel later belde Kim: ze wilde weten hoe oud ik was, waar ik vandaan kwam en wat mijn hobby's waren. Ik had een goed gevoel bij haar. Ze was vriendelijk en legde me uit wat het spelen in een pornofilm betekende. 

Lees ook: René (80) houdt geheim dat hij op mannen valt: 'Mijn vrouw wist dit, al spraken we er niet over'

Dat er bijvoorbeeld veel mensen op een set zijn en dat je je daar wel comfortabel bij moet voelen. En dat ik een stopwoord kon gebruiken als ik wilde stoppen, maar dat ik dan niet betaald zou krijgen. De opnames duren doorgaans een uurtje, vertelde ze, maar daar komt nog wel voorbereidingstijd bij zoals visagie. Ze gaf ook aan dat ik voor mijn eerste film vijfhonderd euro zou krijgen. En dat ik zelf lingerie, condooms en glijmiddel moest meenemen. Twee dagen later stond ik op de set. Achteraf wat snel misschien, maar dat impulsieve past bij me. Als er iets op mijn pad komt wat me leuk lijkt, dan doe ik het gewoon. Daarna zie ik wel verder.

In de videocall met Kim had ik aangegeven dat mijn eerste keer een gewone boy/girl-scène moest zijn. Geen gekkigheid. De regisseur kwam naar me toe en legde me uit waar de camera zou staan. Kim vertelde me hoe ik het beste kon kijken: met een open blik naar de camera. En wat mijn houding moest zijn. Ze raadde me aan dingen te roepen als: harder, zachter, dieper. Bij haar film kon dat in het Nederlands, maar in de toekomst moest dat wellicht in het Engels. Mijn tegenspeler was een man van in de dertig. Niet mijn type, maar hij was vriendelijk. We kletsten wat. Hij wist dat het mijn eerste keer was, maar hij stelde me niet expliciet op mijn gemak. Dat hoefde ook niet, ik kon dat prima zelf. En dan wordt er gezegd: 'Begin maar.' Ik was nerveus, maar ik voelde me niet ongemakkelijk. Jarenlang heb ik via een commercieel modellenbureau in videoclips gespeeld. Dan moest ik ook doen alsof ik verliefd was. Ook had ik eerder bikini- en lingerieshoots gedaan. Later kwam daar topless bij. Ik ging steeds wat verder. Daar, op die leren bank van Kim Holland, ging dan ook direct de knop om. Dit was acteren, dit was werk.'

Mijn keuze 'Ik kom uit een gewoon gezin met een vader, moeder en een twee jaar jonger broertje. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik heel klein was, een jaar of twee. Later kwamen daar een stiefvader en stiefmoeder bij. Ik was een dromerig meisje. Las graag mooie glossy's en droomde van een glamourleven. Ik wilde acteren, modellenwerk doen, reizen, bekend zijn en veel geld verdienen. Op mijn veertiende deed ik al mee met missverkiezingen. Terwijl andere meisjes onzeker waren over hun lichaam en het niet fijn vonden om in bikini te lopen, vond ik dat juist leuk. Ik genoot ervan als mensen naar me keken en om dingen te doen die andere mensen misschien raar vonden. Mijn ouders lieten me vrij. Als dat was wat ik leuk vond, dan mocht ik dat doen. Op mijn vijftiende had ik mijn eerste vriendje. Toen dat uitging, was er heel af en toe iemand anders, maar ik was niet zo met jongens en seks bezig.

Na de mavo volgde ik de opleiding humanresourcemanager. Ik weet niet precies hoe ik daarbij kwam, maar 'iets met personeelszaken' moest het later worden. Ondertussen vond ik het spelen in videoclips en de verschillende shoots die ik deed via het modellenbureau veel leuker. Mijn leven veranderde drastisch na die eerste scène bij Kim Holland. Niet dat ik er toen al genoeg geld mee verdiende of dat ik van de seksscènes genoot, maar ik wist meteen: dit past bij mij. Ik zou flexibel kunnen werken, genoeg geld kunnen verdienen en de hele wereld over kunnen reizen omdat de shoots vaak in het buitenland zijn. Toen ik werd gevraagd om in pornofilms te spelen, heb ik direct aan mijn ouders gevraagd wat zij ervan vonden. 'Denk er goed over na,' zei mijn moeder. Maar ze zeiden ook: 'Je bent 21, je bent volwassen. Het is jouw keuze.' Mijn broertje vond het ook oké. Ik voelde: ik moet het doen. Ik stopte met mijn studie en in no time zat ik drie weken in Boedapest voor opnames. Ik maakte zo'n vijftien films en werkte tien uur per dag. Niet dat we tien uur lang aan het filmen waren, een dag op de set betekent ook veel wachten en in de visagie zitten.

Lees ook: Spicy anekdotes over ketsen op vakantie: 'Ik slaakte een gil: de eigenaar van de boot stond toe te kijken!'

De boy/girl-scène maakte plaats voor triootjes en seks met vrouwen. Het is belangrijk om variatie aan te brengen in de scènes zodat je je fans tevreden houdt. Ik ben niet lesbisch – had ook geen ervaring met seks met vrouwen –, maar had er geen moeite mee om te acteren dat ik ervan genoot. Om me voor te bereiden had ik video's bekeken, daar leerde ik veel van. Ik vond het uiteindelijk niet lastig om te doen alsof ik een vrouw bevredigde. Eigenlijk was het makkelijker dan seks met een man, omdat je als vrouw precies weet wat fijn is en wat niet. Triootjes bleken heel relaxed. Ik hoefde minder te doen en kreeg hetzelfde betaald. Na Boedapest volgden Amerika, de Cariben en andere landen in Europa. Heerlijk vond ik het. Ik hoefde maar twee weken per maand te werken en de rest van de tijd kon ik doen en laten wat ik wilde.'

Harde wereld 'Ik heb talloze keren seks gehad met mannen die ik absoluut niet aantrekkelijk vond. Ik val op mannen met een Turks of Marokkaans uiterlijk. Die mannen zijn er niet in de porno-industrie. Tachtig procent van de pornofilms is Russisch. Mensen denken dat je seksverslaafd moet zijn om in dit soort films te spelen. Dat is helemaal niet zo. Sterker nog, ik ben zelden opgewonden. Ik krijg regelmatig de reactie: 'Huh? Jij in een pornofilm?' Ook als ik een vriend heb, dan heb ik niet heel veel seks. Ik zie het echt als acteren, als werk. Om de boel een beetje te helpen gebruik ik glijmiddel. Dan doet het geen pijn, ook niet als opnames lang duren. De mannen nemen viagra. Ik heb ook in erotica-films gespeeld. Dat zijn vrouwvriendelijke pornofilms. Dat beviel me niet, ik vind het saai. Urenlang gevingerd of gebeft worden is niet mijn ding. Ja, misschien in mijn privéleven, maar niet als werk. Ik doe het liefst scènes waarin gepijpt wordt, geneukt en daarna een cumshot. Het pijpen gaat al dan niet met condoom. Die keuze is aan mij. Sowieso moet iedereen vooraf douchen en eens in de maand een soatest doen. Sommige producenten willen dat er standaard condooms gebruikt worden, anderen juist niet. Maar zelf heb ik daar ook wat over te zeggen.

De porno-industrie is een harde wereld. Op de set wordt weinig met elkaar gesproken. Of mensen spreken de taal niet, of ze zijn op zichzelf. Zeker in het begin moet je echt je best doen om een netwerk op te bouwen of enigszins een band te krijgen met mensen. Dit werk kan heel eenzaam zijn. Daar moet je tegen kunnen. Ik ben ook erg op mezelf, zit doorgaans in mijn eigen wereld, dus ik heb er geen moeite mee. Ook moet je je grenzen aangeven. Soms word je onder druk gezet. Zo is mij vaak gevraagd of ik aan plasseks of een gangbang wil doen voor de kijkcijfers. Ik wil dat niet en zeg dat dan ook. Als ze me pushen, loop ik weg van de set. 'Ik stop ermee,' zeg ik dan. Dat betekent geen scène en geen geld voor iedereen. Meestal dimmen ze dan wel, maar je moet het wel kunnen. En niet twijfelen aan je woorden.

Op elke set is er een vertrouwenspersoon aanwezig, doorgaans een vrouw. Als je ergens mee zit, kun je dat tegen haar zeggen en zij geeft dat dan door. Er zijn pornoactrices die niet durven te zeggen dat een man hen bijvoorbeeld te hard bij de keel grijpt omdat ze bang  zijn dat die man – of de regisseur – dan boos wordt. Voor hen is het ideaal dat er een vertrouwenspersoon is bij wie ze terechtkunnen en die dat oppakt. Zelf ben ik nog nooit naar zo'n persoon geweest. Behalve dat ik heel direct ben, ben ik ook getraind. Met mijn 1.75 meter en zeventig kilo kan ik een man goed aan. Niet dat ik ooit aan Krav Maga of een andere zelfverdedigingscursus heb gedaan, maar één knietje van mij en ze liggen op de grond. Dat weet ik zeker. Dat zelfvertrouwen is vooral nodig nu ik sinds twee jaar ook escortwerk doe. Dat leek me leuk. Ik ben niet verbonden aan een bureau, ik werk als zzp'er. Dat betekent dat mannen mij kunnen boeken via social media. En ja, dat is natuurlijk een risico. Maar het leven is niet veilig. Als ik naar buiten loop, kan ik onder een auto komen. En als ik naar een club ga, kan ik ook een foute man tegen het lijf lopen. Ik neem het risico. En so far so good

Lees ook: Vijf dingen die je altijd al wilde vragen aan een sekswerker

Soms is er een klant die een grens overgaat. Die bijvoorbeeld een vinger in mijn kont steekt. 'Dat wil ik niet en dat weet je,' zeg ik dan, 'nog één keer en ik ben weg. Dan ben je je geld kwijt.' Zo'n opmerking werkt tot nu toe goed. Mensen vragen mij ook weleens of ik kan werken als ik ongesteld ben. Dat kan. Er zijn speciale tampons te koop die lijken op een spons. Als je die in doet, kun je zwemmen, maar ook seks hebben zonder dat je partner merkt dat je bloedt. Wel is het voor de man fijn om een condoom te gebruiken, omdat de spons anders tegen zijn eikel schuurt. Ik kijk vaak scènes terug. Het is gek om jezelf zo te zien, maar ik kijk vooral met een zakelijk en kritisch oog. Had ik wel de juiste houding? Een open blik naar de camera? Keek ik niet te chagrijnig? Als ik verbeterpuntjes zie, let ik daar de volgende keer extra op.

Ik ben er open over dat ik dit werk doe. Ik schaam me er absoluut niet voor. Mijn oma zei laatst: 'Ik heb altijd gedacht dat je deze kant op zou gaan. Ik dacht dat je stripper zou worden.' Behalve mijn familie weten ook mijn vrienden het. Ik moet je wel zeggen dat ik vooral vriendinnen heb die soortgelijk werk doen. Die camgirl zijn, escort of pornoactrice. Ik denk dat vrouwen die van negen tot vijf op kantoor werken niet begrijpen waarom ik dit doe. En niet snappen hoe ik die knop zo makkelijk kan omzetten. Een vriend heb ik niet. Ik weet ook eigenlijk niet of die ooit wel wil. Ik ben erg op mezelf en vind het heerlijk om alleen te wonen. Ik moet er niet aan denken, een vent in mijn huis. 

Een kind, dat wil ik misschien wel, als het me gegeven is. Via een zaaddonor bijvoorbeeld, of via adoptie. Veel van mijn vriendinnen die in de industrie werken, hebben kinderen. Ik hoor niet dat die kinderen veel gepest worden. Of ik bang ben dat mijn kind me later gaat googelen? Nee, daar ben ik niet mee bezig. Voor hetzelfde geld kan ik helemaal geen kinderen krijgen. Dat zie ik dan wel. De meeste vrouwen stoppen rond hun 35ste met porno. Ik heb dus nog een jaar of tien te gaan. Ik wil daarna zelf porno regisseren, of acteren in normale films. Maar vastgoed trekt me ook. Weet je, ik zie het wel. Ik leef in het moment.'

Dit artikel komt uit &C's augustusnummer dat nú in de winkels ligt, of bestel hem alvast online:

Shop hier &C's augustusnummer 'Grote geheimen'!

Losse edities #8 'Grote geheimen'
7 ,45

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Meer van deze auteur