Evgeniy (46): 'Als Victoria slecht in het nieuws is, wil ik haar beschermen en voel ik de drang om te reageren op alle vervelende comments. Social media kunnen je maken of breken. Het wordt ook steeds erger: er is zo veel nieuws, we leven in een swipetijd, waardoor het gros van de mensen niet meer kritisch kijkt naar koppen en bronnen. Een mening is zo gevormd. Iemand kan vandaag de ster zijn en morgen gecanceld. 

Ik word boos van clickbaitkoppen die niet kloppen, maar waar bedrijven aan verdienen. Toen Victoria onder vuur lag na haar uitspraak over giftige kassabonnen, probeerde ik er voor haar te zijn en goed naar haar te luisteren. Ik vond het vreselijk om te zien dat ze in een hoek werd gedrukt, maar Victoria is vastberaden: ze staat achter de dingen die ze zegt. Daar ben ik trots op. Uiteindelijk verdween dat nieuws weer naar de achtergrond. Gelukkig maar, want als bekend figuur wil je niet terechtkomen in de groep van gecancelde mensen. Je wordt niet alleen gecanceld op werk, je bent weg als mens, wordt niet gesteund door naasten die bang zijn om met jou gezien te worden.

Toen we ons een tijd geleden uitspraken over het associatieverdrag met Oekraïne, werden we volledig kapot gemaakt. Ons verhaal werd uit z'n verband getrokken. We kregen de volle laag van mensen met weinig verstand van zaken en kregen geen kans om ons te verdedigen of uitleg te geven. Thuis gingen we aan de keukentafel zitten en besloten we de situatie met een helikopterview te bekijken: staan we nog wel achter onze uitspraken? Soms is het goed om toe te geven dat je fout zat. Je moet groot zijn om dat te erkennen, maar daar is niks mis mee. Na een lang gesprek kwamen we tot de conclusie dat we nog steeds achter onze uiting staan. We zeiden: al staan we als laatste met z'n tweeën, we hebben altijd elkaar nog.

Lees ook: Chantal over cancelcultuur: 'Leren te vergeven voor hun fouten kost me bij sommige mensen nog moeite'

Ik ben strijdlustig, maar Victoria is dat nog meer. Als ze het gevoel heeft dat er gespreksmogelijkheden zijn, reageert ze soms op onbekenden met andere standpunten. Vaak kom je dan beiden tot nieuwe inzichten. Zoiets kost veel energie en tijd. Ik heb dat geduld niet. Ik ben veel resoluter. Op X blokkeer ik mensen meteen. Victoria is ervan overtuigd dat we van elkaar kunnen leren. Ik leer ook van haar. Laatst ging ik het gesprek aan met iemand die tegen het doneren aan Oekraïne was. Natuurlijk zijn er veel dingen slecht geregeld daar, maar ik liet hem aan de hand van feiten zien hoe ik erin sta. Aan het einde van het gesprek zei hij: 'Lev, je hebt mijn ogen geopend.'

We zijn niet voorzichtiger geworden door de cancelcultuur. Wel kijken we meer naar onszelf. Je moet je mening blijven geven, ook als die anders is dan die van anderen, maar je kunt ook van mening veranderen of 'm bijschaven. Vrijheid van meningsuiting moeten we koesteren. Dat Nederland kwalitatief goede kranten en tijdschriften heeft met onafhankelijke journalistiek ook. Dat is belangrijk, een situatie zoals in Rusland moet je koste wat het kost voorkomen.'

Benieuwd naar meer verhalen van mensen die een groot geheim met zich meedragen? Je vindt ze in &C's septembernummer 'Zwaar op je bek gaan' dat nu in de winkels ligt, of bestel 'm online: