Sexy time - De paardenfokker #4: 'Geo, houd je vast. Fuck, Geo!!'

Met het schaamrood op mijn wangen rijd ik achter Lisa en Anna aan. De tête-à-tête van zonet heeft me zwaar verhit achtergelaten en ik voel dat ik, bij de meest geringste wrijving, zo meteen klaar ga komen op het paard.

'Gaat het met je Geo? Je kijkt zo moeilijk.'

Ik knars mijn tanden en kijk Lisa geïrriteerd aan.

'Okay, ik denk dat ik het al snap; je mist kleine Joep.'

'Ja, dat is het', pers ik eruit, om maar van haar gevraag af te zijn.

'Sorry dat we je zomaar meegenomen hebben lieverd. We dachten echt dat dit goed voor je zou zijn.'

Ik druk hard tegen de buik van het paard om mijn aanzwellend hoogtepunt te doen staken, als het beest met een snelle gang vooruit zoeft en ik achterover val. Ik herpak mezelf, maar raak in complete verwarring. Het is te lang geleden. Ik heb er geen controle over. Ik gil het uit als een jankende hyena.

'Geo, houd je vast. Fuck, Geo!!'

Hun stemmen klinken ver achter me en ik heb het gevoel alsof ik ineens met 120 pk vooruit ga. Mijn lijf klemt zich zo hard mogelijk rondom het lijf van het vurig paard. Ik snap ineens waarom hij degene is die het berijdt, dat beest is vermoedelijk net zo wild als hijzelf is.

'Rustig. Savannah, rustig.'

Ineens uit het niets schiet mijn Italiaanse god vanuit de bosjes en heeft ons op miraculeuze wijzen in weten te halen.

'Blijf rustig, bella.'

Hij blijft naast me rijden en ik zie hoe hij de paarden probeert te sussen. Mijn hart klopt nu helemaal in mijn keel en voor ik het weet vertroebelt alles en ben ik weg. In complete duisternis.

'Bella, bella.'

Ergens in de verte hoor ik zijn stem. Ik voel dat ik op de grond lig, maar ik heb geen pijn. En dan ineens. Ik schreeuw het uit. Mijn enkel brandt zo heftig dat ik me bedenk dat ik moet zijn gevallen.

'Hij is gebroken.'

Verwart probeer ik omhoog te komen als hij met zijn handpalm op mijn onderbuik drukt.

'Adem even diep in en uit. Ik ga er even aan voelen. Blijf vooral rustig.'

Hij hangt boven me en ik kan zo in zijn openvallende linnen overhemd kijken. Als een welkome pijnbestrijder snuif ik hem op en kan aan niks anders denken dan aan zijn dampende huid op de mijne.

Ik bijt op mijn lip om mezelf stoerder voor te doen dan ik ben, maar van binnen schreeuw ik het uit van de pijn. Zijn vingers bevoelen mijn voet en ik hap naar adem, van zowel de pijn als het verlangen, om hem hier en nu te bestijgen en vol op de mond te nemen.

'Ah, hij is verstuikt. Het komt allemaal goed. Maak je geen zorgen. Het is niet voor het eerst dat dit gebeurt.'

Ik pers er een ongemakkelijke glimlach uit en schaam me voor mijn impertinente gedachten.

'Okay, niet zo angstig kijken nu, ik ga je optillen. Eén, twee, drie.'

Hij helpt me op het rustig grazende paard en gaat zelf, na het wilde paard aan het andere te hebben vastgemaakt, achter me zitten. Gebroken enkel of niet, het gevoel dat over me heen golft, heeft totaal niks met lichamelijke malaise te maken. Een immens vuur ontwaakt in mijn diepste binnenste en de verlossing, die ik zonet nog krampachtig probeerde te weren, lijkt met een minuscule aanraking al werkelijkheid te worden. Ik zucht diep, in de hoop dit er zonder klerenscheuren vanaf te brengen.

'Je weet wat dit betekent he?'

Zijn lippen raken rakelings mijn oorschelp en het gekietel van mijn haren samen met zijn adem, maken me gek van lustige waanideeën. Ik draai mijn hoofd een stukje naar hem toe en voel, op een paar millimeter na, zijn volle lippen op de mijne. Een elektrische shock raast over me heen en mijn knop maakt zich op voor een volkomen ongepaste explosie. Hij blijft strak voor zich vooruitkijken.

'Ik zal je moeten verzorgen. Wel zo handig dat we aangrenzend slapen, toch?'

Aan alles voel ik dat hij totaal wat anders bedoelt, dan wat hij zegt. De koude, onbereikbare man is ineens veranderd in een speelse, sensuele veroveraar. Het idee alleen al dat hij midden in de nacht komt checken of mijn enkel nog steeds hoog op een kussen ligt, maakt we wild van verlangen. En dan gebeurt hetgeen waar ik al bang voor was…

Wordt vervolgd.