Body & Mind
Sexy time - De hufterige barman #4: 'Hoe kan het fout zijn, als het zo natuurlijk aanvoelt?'
Gepubliceerd op
24 augustus 2023 om 19:00
Bron / Fotografie
tekst Anna Karolina, beeld Tom ten Seldam
Gepubliceerd op
24 augustus 2023 om 19:00
Bron / Fotografie
tekst Anna Karolina, beeld Tom ten Seldam
Dit voelt goed, te goed. Ik word door zijn stoten weer jaren terug in de tijd geramd. Is het vreemdgaan als het gaat om iemand die vóór de ander kwam, en die eerder al de liefde van je heeft mogen ontvangen? Hoe kan het fout zijn, als het zo natuurlijk aanvoelt? Wie heeft de regels omtrent relaties eigenlijk gemaakt? De mens toch? Dan kan ieder mens toch ook voor zichzelf bepalen wat wel en niet mag?
Dit is puur een kwestie van timing. Wanneer dit jaren geleden was gebeurd, was het vanzelfsprekend geweest.
Mijn hart, mijn lijf, mijn alles zegt me, dat dit volledig mijn goedkeuring heeft. Ook al weet ik dat er genoeg mensen zullen zijn die het compleet anders zullen zien.
Ik ben een leugenaar. Niet eens tegen anderen, maar zeker tegen mezelf. Diep in mezelf wist ik dat dit de reden was dat we hier de drempel over zijn gelopen. Als een magneet word ik naar hem toegetrokken.
'Eef, ik heb je gemist. Wat voel je goed. Je lijf, verdomme, je lijf.'
Lees ook: Sexy time - De hufterige barman #3: 'Ik wil deze man zoals ik hem altijd al heb gewild'
Ik kan geen woord uitbrengen door de extase waarin ik verkeer. Dit speelt zich werkelijk hier af. Achter gesloten deuren. Niemand hoeft hier ooit achter te komen. Dit is iets tussen Stijn, mijzelf en het universum. Zijn kloppende harde wringt zich bij me steeds dieper en dieper naar binnen. Ik heb duidelijk zijn afmeting geblockt, want dat ‘ie zo heerlijk diep en vullend aanvoelde, dat was ik uit zelfbescherming vast vergeten. Mijn binnenste klemt zich om hem heen en zuigt hem dieper naar binnen.
'Ik hou het niet meer, Eef ik ga komen, ik ga je helemaal volspuiten schatje.'
Ik wil niet stoppen, ik wil zoveel meer. Zijn vingers bewegen nu met iedere stoot mee en maken mijn clit gek en klaar voor een simultane explosie. Maar ik moet, ik moet...
'Nee, stop. Niet in me. Stijn, alsjeblieft, niet in me.' Stijn trekt zich duidelijk met tegenzin uit me terug en een paar tellen later voel ik zijn warme zaad op mijn rug vallen. Als gloeiend teer kwakt hij zichzelf op me en besmeurt me. Vuil, schofterig, genadeloos verloren, voel ik me ineens.
'Verdomme Eef. Dit was als vanouds zo geil.'
Ik hoor de kraan lopen en voel een nat stuk stof over mijn blote rug glijden.
Lees ook: Sexy time - De hufterige barman #2: 'Wat doe je? Ik ben niet alleen'
'Heerlijk om mezelf op je te zien. Ik zou er bijna een foto van maken.'
Ik onderga de schoonmaak en met een verhit hoofd kom ik overeind. Hij kijkt me aan en zijn blik verandert op het moment dat hij de mijne kruist.
'Oh nee, Eef, zeg me niet dat dit de laatste keer was.'
Ik ben weer klaarwakker. Nuchter. En snap niet wat er zonet is gebeurd. Ontkenning is de enige manier om dit leefbaar te maken.
'Je kent me beter dan ikzelf Stijn. Maar dit had nooit, nooit mogen gebeuren. Niet zo.'
Stijn staart nu naar de grond en kleed zich duidelijk geïrriteerd aan.
'Evelien. Als jij denkt dat je na dit hier zomaar weg kan lopen… Dan, dan ben je echt niet de Evelien die ik ken.'
Een traan vecht zichzelf naar buiten, en net voordat ze glinsterend naar beneden rolt, draai ik me om en verlaat ik de keuken.
'Eef, hier ben je. Kom schatje, dans met me.'
Freek trekt me naar zich toe en sluit gelukzalig zijn ogen bij het horen van het dom meezingnummer. Ik doe een poging mezelf los te wringen, maar hij houdt me te stevig vast. Stijn komt stomend kwaad de keuken uit, en schenkt zichzelf en glas tequilla in. Zijn blik blijft op ons hangen. In een keer slaat ie het te volle glas achterover en schenkt direct een tweede vol.
Ik schud met mijn hoofd. Zo ken ik hem. Zo was hij altijd. Als iets hem niet zinde, dronk hij zijn frustratie weg. Dat is de reden dat ik weg ben gegaan. Ik kon het niet meer aanzien. Ik hield, hou zoveel van hem, dat ik het gewoonweg niet kan verkroppen, dat hij dit zichzelf aandoet. De alcohol, de vlucht, de lange nachten, het gokken, nee, ik moest weg. Maar de liefde, het verlangen, het is er nog allemaal. Het leeft in me, in hem, en is duidelijk slechts met een enkele aanraking weer op actief te zetten.
Wordt vervolgd.
delen
Anna Karolina Caban
InstagramAnna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.