Body & Mind
Sexy time - De barista #1: 'Zijn donkere ogen kijken me doordringend aan'
Gepubliceerd op
22 februari 2024 om 19:00
Gepubliceerd op
22 februari 2024 om 19:00
'Bah, wat een zure prut.'
Ik spuug de net genomen slok terug in het papieren bekertje en kijk Lilly verongelijkt aan. 'Neem dan een chai, koffie is helemaal niet goed voor je.' 'Ha ha en al die chai lattes die jij naar binnen werkt wel zeker. Weet je wel hoeveel suiker er in die liters havermelk zit?' We hebben pauze en zoals altijd struinen we even een half uurtje rond in het centrum van de stad. Het kantoor aan de Singel zorgt voor te veel verleidingen op lunch, koffie en kledinggebied. Er is bijna geen één dag voorbij gegaan zonder dat ik met een extra tasje thuiskom. Koeken, cosmetica, kleding, noem maar op, ik ben de meest beïnvloedbare consument en juist in dat vrije half uurtje is het gat in mijn hand zo groot als een spugende vulkaankrater. 'Ik hoorde van Ramon dat er hier om de hoek een goede tent zit. Ben er zelf nooit geweest. Kunnen het morgen wel even checken.' 'Ramon van de IT? Met dat lekkere kontje?' 'Ja, die.' 'Wanneer vraag je hem nou eens mee uit?' 'Wanneer jij eindelijk op Raya gaat en wij samen kunnen dubbeldaten.' 'Ha ha, never dus.' Ik neem Lilly bij de arm en sleur haar mee de Negen Straatjes in. Lees ook: Sexy time - Een tweede kans op liefde #1: 'Danny kust me net iets te dicht tegen mijn lippen aan en ineens herinner ik me iedere aanraking' De volgende ochtend vroeg krijg ik een berichtje van haar dat ze zich niet lekker voelt. Typisch, gezien het feit dat ze zich rot slikt aan tal van supplementen en alleen maar vegan eet. Je zou toch denken dat ze het gezondste en meest weerbare type op aarde zou zijn, maar het tegendeel lijkt waar. Ik zucht, douche, kleed me aan en neem de metro richting het centrum. Onderweg naar een van de vaste adresjes herinner ik me ineens de plek waar Lilly het gisteren over had. Goede koffie. Daar heb ik flinke behoefte aan gezien dit een lange dag gaat worden zonder mijn favoriete collega. Ik gebruik mijn Google Maps en voor ik het weet sta ik voor het kleine tentje. Nietsvermoedend stap ik naar binnen. Twee types zitten op hoge krukken aan het raam en in de hoek van de toko ligt een grote hondenmand waarin een enorme hond ligt te slapen. Ik vraag me direct af of die hier echt de hele dag moet blijven liggen als een man zich naar me omdraait en de hele zaak lijkt te verlichten met zijn blik. Hij lijkt totaal misplaatst hier. Zijn fysiek is te lang en te imponerend voor dit kleine knusse hippe etablissement. Ik ben totaal uit mijn doen en blijf zonder een woord te zeggen naar hem staren. Hij doet hetzelfde. Het lijkt een eeuwigheid te duren. Is het niet zijn taak om mij gedag te zeggen en deze ongemakkelijke situatie te verbreken? Omdraaien heeft geen zin. De types aan de hoge tafel bij het raam zijn bezig met zichzelf en lijken niks door te hebben. Ik ben totaal van mijn stuk gebracht. Wat is hier gaande zo vroeg in de ochtend? Hier ben ik totaal niet op voorbereid. Blijkbaar had het universum zin om me vandaag van mijn stuk te brengen en dat lukt aardig. Ik weet me geen houding te geven. Waarom moest ik hier nou alleen naartoe vandaag? Waarom is juist vandaag Lilly ziek? 'Hi. Wat kan ik voor je maken?' Eindelijk, hij praat en het moment van stilte is voorbij. Ik schraap mijn keel en doe wankelend een stap naar voren. Het lichaam in de hoek beweegt en rekt zich uit. Net als zijn baasje is het beest te groot om in deze kleine ruimte te zijn. Misschien is dat de reden waarom ze beiden zo'n enorme impact op me maken. De hond komt nieuwsgierig op me af en begint te snuffelen. Zijn baasje komt direct vanachter de toonbank vandaan en staat nu voor me. Zijn ogen, zijn geur, de warmte van zijn lichaam die zelfs op deze afstand voelbaar is. Als dit een droom was, had ik nu mezelf tegen hem aangedrukt. Liefde op het eerste gezicht is een mythe, maar vanaf vandaag aan wetenschappelijk onderzoek onderworpen. Zijn donkere ogen kijken me doordringend aan. 'Koffie, zwarte koffie graag,' weet ik met enig gestotter eruit te persen en op hetzelfde moment voel ik mijn slipje plakken aan mijn gezwollen lippen. Wordt vervolgd.
delen
Anna Karolina Caban
InstagramAnna, schrijver van de erotische thriller 'Vrijspel', schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.