Column
Nooit had je verwacht dat je wereld op zijn kop zou staan door een verkeerd afgebroken banaan
Gepubliceerd op
5 mei 2023 om 16:00
Bron / Fotografie
Fotografie Tom ten Seldam
Gepubliceerd op
5 mei 2023 om 16:00
Bron / Fotografie
Fotografie Tom ten Seldam
Laten we eerlijk zijn, het liefst doen we alsof ze niet bestaan. We schamen ons ervoor. We doen zo ons best om geduldig te blijven, zelfs als je kind heeft besloten dat hij zijn rechtervoet voortaan in zijn linkerschoen wil doen. Nooit meer in bad wil. Of weigert om alles wat groen is te eten.
Nooit had je verwacht dat je wereld op zijn kop zou staan door een verkeerd afgebroken banaan. Maar daar sta je dan om zes uur 's ochtends: half wankelend omdat je nog slaapt, met een halve banaan in je hand. Vaak kun je er met een lach of een afleidingsmanoeuvre omheen dansen. Maar soms, misschien omdat je slecht hebt geslapen, omdat je in een tantrummarathon hebt vastgezeten of gewoon omdat je een mens bent, verlies je het geduld.
Zo'n moment kan voelen alsof het origami-kunstwerk waar je maandenlang met monnikengeduld aan gewerkt hebt door een horde wilde stieren wordt vertrapt. Het voelt alsof al je geduld voor niets is geweest. Jammer, mislukt. Afgelopen week had ik zo'n meltdown. Schreeuwen, huilen, schaamte. Het voelde verschrikkelijk. Daarna: trap op. Zo snel mogelijk naar mijn kleintjes toe om 'sorry, sorry, sorry' te zeggen. Waarom ben ik zo'n slechte moeder, denk ik dan. Het kan uren duren voordat ik de schaamte en het schuldgevoel heb verwerkt.
Ik haal troost uit de gedachte dat er tegenover zo'n mommy meltdown oneindig meer momenten van geduld, luisteren, helpen, knuffelen en kusjes staan. Ik heb het geluk dat ik altijd mijn tweelingzus kan bellen. Zij heeft kinderen van dezelfde leeftijd en weet precies waar ik doorheen ga. Al het moois, maar ook alles wat moeilijk is. 'Je bent geen slechte moeder,' zegt ze dan. Het feit dat je überhaupt denkt dat je een slechte moeder bent, betekent dat je een goede moeder bent.
Ik zeg tegen mijn kinderen dat alle emoties er mogen zijn, maar ik hou mezelf niet aan die standaard. Terwijl een klein sprankje zelfliefde me zoveel sneller rustig maakt. Dan zie ik opeens dat ik veel te veel verantwoordelijkheden op mijn bord heb gestapeld. En geef ik een dikke middelvinger aan de Mount Everest op zolder aka mijn was. Ik sluit mijn hergroeperingssessie af met een sms vanuit bed naar mijn man Ties: 'Graag een cappuccino op bed. Thank you. xx.' Dus de volgende keer als jij denkt: ik ben de Wicked Witch of the West, weet: je bent niet alleen.
delen
Tess Milne
InstagramTess Milne (36) is presentator en hopt al meer dan tien jaar langs op je beeldbuis. Daarnaast is ze ook nog schrijver en moeder van de jongens Cairo (6) en Skye (4).