Als het dan niet wit is tijdens de feestdagen, heb ik mijn kerstgevoel al afgevinkt

Dit besluit heb ik genomen na een jarenlange analyse. Ik wil niet als meneer Scrooge overkomen, maar ik ga het toch zeggen: Kerst is zelden wit. In plaats van daar elk jaar teleurgesteld over te zijn, pak ik het nu anders aan. Ik laat Kerst meebewegen met het weer. Als het dan niet wit is tijdens de feestdagen, heb ik mijn warme chocolademelk voor de kerstboom al afgevinkt.

Misschien vraag je je nu af, is het dan zo belangrijk, Tess? Ja. Onze euforie over een wit pak sneeuw is niet triviaal. De sneeuw weerkaatst meer licht, het is stiller doordat de sneeuw achtergrondgeluiden van het verkeer opvangt. En eerlijk, wanneer zie je een groep mannen midden veertig giechelend achter elkaar aanrennen met sneeuwballen? Ook heb ik het gevoel dat de kou het overtollige vet, van alles wat we deze maand extra eten, eraf vriest. Maar dat heb ik nergens kunnen verifiëren. Sneeuw is hard to get. Je weet immers nooit wanneer het weer is verdwenen. Die gekte zie je pieken als er ook nog ijs op de sloten ligt. Bijna niemand weet nog wat koek en zopie betekent, toch willen we het opeens allemaal. Kortom: met sneeuw laat onze wereld zich van haar meest betoverende kant zien. Het bewijs: zelfs een Vinex huis ziet eruit alsof het rechtstreeks uit The Holiday is gekomen. 'Jude, are you there?' Wat een genot dat de winter is gearriveerd. Dit is jouw uitnodiging om je kerstsokken uit de kast te trekken. En die hazelnoten op het vuur gooien. (En nee, ik heb dat zelf ook nog nooit echt gedaan.) Ho ho ho! Merry Christmas!