Sexy time - De ochtendkoffie #5: 'Ik wil weten hoe hij smaakt'

Het is absurd hoe graag ik deze onbekende man tegen me aan wil voelen. De walm van zijn geur penetreert mijn neus en ik sluit mijn ogen. Zo op de grond, hier in zijn armen lijkt het bijna alsof ik in een veilig nestje lig waar niemand me kan raken. Los van alles en iedereen, behalve deze mysterieuze man. Zijn ogen doorboren mijn ziel. 

'Wat doe je, gekkie?'

Hij noemt mij gekkie? De man die zonet aan me heeft gevraagd of hij mijn voeten mag kussen, terwijl hij niet eens mijn achternaam weet? De absurditeit van de situatie doet me ontnuchteren. Ik kan het niet voor mezelf recht praten. Ik heb slechts één keer met de man woorden gewisseld en zou nu mezelf in zijn armen gooien? Hoe graag ik ook avontuurlijk wil zijn en me over wil geven aan de spontaniteit van het leven, dit gaat me te ver. 

Met alle kracht die ik in me heb glimlach ik moeilijk en besluit me uit zijn armen te bevrijden. Ook al was ik het die het initieerde en in zijn armen viel, dit is te snel, te wild, zelfs voor mij. 

Ik bloos als een gloeiende ovenschotel en trek onhandig aan mijn kleding.

'Het spijt me. Ik weet niet wat me overkwam.'

Hij glimlacht en ik zie dat hij duidelijk een erectie heeft. 

'Geen probleem. Bedankt voor dit. Je bent goddelijk.'

Hij strijkt elegant over zijn bobbel en ik vermoed dat hij linea recta zichzelf een handje gaat helpen wanneer ik de deur uit ben.

Ik loop weg en voel hoe mijn dijbenen rillen van opwinding. Niet door zijn kussen op mijn voeten, maar van het idee dat ik hem wellicht snel weer ga zien, en ik dan misschien wel durf. 

De lucht buiten vult me met een pulserend besef dat het leven vol verrassingen zit. De hele dag krijg ik hem niet meer uit mijn hoofd. Als ik mijn ogen sluit kan ik hem bijna naast me voelen staan in mijn huis. Alsof hij door de muren heen kan reizen en zijn ziel de mijne op een niveau weet te raken wat alleen wij kunnen voelen. 

Ik slaap onrustig die nacht en droom van hem. Ook al heb ik niets gevoeld of gezien, mijn fantasie maakt van hem de ultieme droomversie. Zijn lippen, zijn lul, zijn perfecte ronde ballen, zijn tong, geur, handen. Kletsnat word ik wakker en ik sprint direct naar het raam. Ik zoek tussen het groepje mensen voor de koffiezaak naar hem. Ik moet hem weer zien. Ik moet weer een dosis van wat hij met mij doet. Als een drug is hij voor mij. Instant. Onomkeerbaar. Zo bestond deze man niet eens, en zo lijkt een leven zonder hem erin volkomen grijs en uitzichtloos. 

Ik zie hem niet. Dat geeft me in ieder geval genoeg tijd om het slaapgeil van me af te douchen en fris en fruitig de deur uit te stappen. 

Een kwartiertje later sta ik op straat. Het weer voelt klam, warm en koud tegelijk. 

'Aha, woon je hier?'

Ik hoef niet eens om te kijken naar waar het geluid vandaan komt, want ik weet precies wie de woorden toebehoren. Mijn organen maken allemaal tegelijk een sprongetje. Het gevoel van duizenden zonnestralen vervult mijn bloedvaten.

Ik glimlach en kijk in zijn ogen. Ik wil een time-out. Ik wil dat de tijd bevriest. Dat ik hem bij zijn hoofd beet kan pakken en mijn tong tussen die verleidelijke brutale lippen mag wurmen. Ik wil weten hoe hij smaakt. Hoe dit charmante, oh zo sexy type aanvoelt als er geen millimeter afstand is. Heel even maar. En het liefst knap ik direct op hem af, zodat ik weer door kan met mijn leven van alledag. Want de gedachten aan hem beginnen me zo langzaamaan van binnenuit op te vreten. 

'Hallo, ben je er nog?'

Verschrikt kijk ik hem aan. Mijn fantasie heeft weer parten gespeeld en ik weet niet hoe lang ik daar dromerig naar hem heb gestaard. En net als ik een stap wil doen richting het koffietentje zoeft er een fietser langs me voorbij en raakt me hard tegen mijn heup. Ik voel mezelf vallen, ik hoor de geluiden verstommen en als mijn ogen dichtvallen hoor ik vaag:

'Kom maar, geef die sleutels maar aan mij, ik weet waar ze woont.'

Wordt vervolgd