Malou: 'Mijn bovenburen hebben seks en vooral zij maakt veel geluid'

Column

Malou: 'Mijn bovenburen hebben seks en vooral zij maakt veel geluid'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

22 juli 2020 om 17:00

Gepubliceerd op

22 juli 2020 om 17:00

Malou Holshuijsen, presentatrice bij Radio 1 voor BNN VARA, schreef voor &C over de schoonheid van het leven met alle vieze randjes die daarbij horen. Niet zoals het staat afgebeeld op haar Instagram account: zoet en onbesmet, maar met alle gebreken en mislukkingen. Leve het ongemak, weg met de schaamte.

Het is zaterdagochtend en ik lig alleen in mijn bed. Om tien over half negen schrik ik wakker van een paar harde klappen tegen de muur waar mijn bed tegenaan staat. BAM! BAM! BAM! Alsof er iemand naast me door het beton in mijn slaapkamer probeert te komen. Ik zit rechtop in mijn bed, even is het stil. Dan hoor ik het geluid dat 't harde slaan op de muur waarschijnlijk heeft uitgelokt.

Mijn bovenburen hebben seks en vooral zij maakt daar veel geluid bij. Wanneer het voor haar echt plezierig klinkt te worden, wordt er wéér vanaf de zijkant op mijn muur gebonsd. De kreunen van de bovenbuurvrouw worden afgewisseld met de klappen op mijn slaapkamermuur. Een buurman die wil zeggen: 'Kan het wat zachter?' versus een bovenbuurvrouw die wil zeggen dat ze er bijna is.

En ik zit in het midden. Als een Chinees doorgeefluik waar aan beide kanten de zoetzure saus niet wordt gepakt. 

Wanneer de buurvrouw over haar hoogtepunt heen is, is het weer stil in Bos en Lommer. Klaarwakker van wat er zojuist is gebeurd, besluit ik een briefje te schrijven waarin ik grappig probeer te zijn. Laat ik heel eerlijk zijn: ik stoor me niet aan neukende mensen. Stiekem moet ik heel hard lachen als de buurvrouw het geluid maakt alsof ze een auditietape voor Chemestry 4: The orgy edition aan het opnemen is. Maar om ieder weekend nou Bolo's bridge over troubled water te gaan uithangen? Nee, dat lijkt me niet zo goed idee.

Ik schrijf een tekstje en teken er wat hartjes bij in de hoop dat al mijn buren erom kunnen lachen en voortaan rekening met elkaar houden. Ik maak een foto en deel het op social media in de hoop dat meer mensen ervan kunnen grinniken, het is immers zaterdag en de zon schijnt. De buurman blijkt een ontzettend leuke vent met een aardig gevoel voor humor. Na wat en plein public heen en weer berichten op Instagram met de uitkomst 'dat ben ik niet maar de bovenbuurvrouw' nodig ik hem uit voor een kop koffie waar hij op ingaat.

We kletsen, drinken cappuccino's en geven elkaar zelfs een knuffel bij vertrek. Voordat hij gaat verklapt hij dat het voorwerp wat hij gebruikte om zo hard mogelijk tegen de muur te slaan zijn koekenpan is geweest en dat het ding de Chinese doorgeefluikmethode niet heeft overleefd. Weer moeten we lachen. Mijn buurman en ik zijn helemaal oké.

Tot mijn grote verbazing zijn mijn social media direct message-inbox en ik opeens minder goed gestemd. Mijn briefje naar de buurman is viral gegaan en opgepikt door wat lokale nieuwssites. Iets wat voornamelijk mannen van middelbare leeftijd een aanleiding geeft om te reageren of dm's te sturen waarin ze zeggen dat ik maar eens goed geneukt moet worden omdat ik aandachtsgeil ben. Ik weet niet waarom vooral dit soort mannen het storend vinden wanneer een vrouw iemand ergens op aanspreekt. Iets in mij heeft de neiging het te vragen, maar mijn liefde-en-tevens-vaste-verkering weerhoudt me hiervan. 'Zonde van je energie', zegt hij dan. Dat is natuurlijk waar.

Maar toch zou ik graag willen zeggen: bedankt voor jullie reactie. Zonder _'_jij moet zelf gewoon een keer hard gepakt worden' had ik deze column waarschijnlijk niet geschreven. In zekere zin heb ik geld verdiend aan jullie kutreacties. Dank allemaal!

De lieve groeten, Malou

Deze column verscheen op 15 januari 2020. Lees hier meer columns van Malou Holshuijsen.

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Meer van deze auteur