Anna Karolina #235: 'Hebben wij een deal of hoe zit het?'

Column

Anna Karolina #235: 'Hebben wij een deal of hoe zit het?'

Anna Karolina
Door

Anna Karolina

Gepubliceerd op

10 december 2022 om 19:00

Bron / Fotografie

Fotografie Tom ten Seldam

Gepubliceerd op

10 december 2022 om 19:00

Bron / Fotografie

Fotografie Tom ten Seldam

Sebastiaan staat oog in oog met Stan. Die heeft een duidelijke opdracht namens zijn baas. Sebastiaan vraagt zich af of het een valstrik is, maar een andere keuze dan gehoorzamen lijkt hij niet te hebben.

'Zo, eindelijk alleen.'

Stan kijkt me aan en ik zie dat er ergens in zijn afgeleefde kop een greintje menselijkheid huist.

'Luister, dit was niks persoonlijks. Hoe stom het ook klinkt, het is mijn werk.'

'Ja, je werk. Een gluiperige smeris, dat is wat je bent.'

Hij steekt een sigaar op, zuigt eraan en blaast de dikke rook in mijn gezicht.

'Ik hoor dat je een mooi vrouwtje hebt.'

'Hou je bek.'

'Volgens mij ben jij niet in de positie om hier de eisen te stellen jongeman. Het is nu mijn beurt om jou precies te vertellen wat er dient te gebeuren. Of dat mooie meisje van je krijgt het nog zwaar te verduren.'

Ik zak dieper in de stoel. Hij kijkt me met een grijns aan, komt dichterbij en plant de gloeiende top van de sigaar dicht tegen mijn borst aan, maar raakt me net niet aan.

'Hebben wij een deal of hoe zit het?'

'Wat vraag jij van mij? Dat ik voor jou kom werken? Je bent gek.'

'Haha. Je bent altijd al een slimme jongen geweest.'

'Je bent ziek. Je denkt toch niet dat ik …'

Hij laat zijn tong uit zijn mond hangen en drukt de top nu in mijn huid. Hard bijt ik op mijn kaak en laat mijn kop hangen.

'Je weet dat dit slechts een klein voorproefje is van wat ik allemaal kan en wil doen met je. Vuile verrader.'

Hij veegt de zweetdruppels van zijn voorhoofd en pakt zijn mobiel in de hand.

'Ze is inderdaad mooi. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen, zo'n vrouw voor je winnen zonder ervoor te betalen?'

Hij draait het scherm naar me toe. Ik zie een foto van iemand in bed. Het is Anna. Haar ogen zijn gesloten. En dan een korte video. Een hand op haar heup.

'Verdomme, wat is dit?'

'Dat is je partner Otis die je even laat zien dat je allerliefste schat niet veilig is.'

'Wat is het dat je precies van me vraagt?'

'Er moet nog iets afgemaakt worden. Die vrouw. Weet je nog, in Tilburg. Die jou kwam opzoeken. Ze is vermist.'

'Welke vrouw?'

Ik probeer terug te gaan in de tijd. De enige vrouw die ik me uit Tilburg herinner is Anna. Wacht, ineens herinner ik me haar. Ze kwam later. Net toen Anna vertrok.

'Waarom moet ik dit oplossen? Jullie hebben genoeg gasten die dit op zich kunnen nemen.'

'Je snapt maar al te goed dat wij niet gewoon de politie kunnen bellen of opsporing verzocht kunnen inschakelen. Ze is de lieveling van Gregor. En we gaan zelf geen risico lopen om gepakt of – erger nog – uitgeschakeld, te worden. Van jou hebben we nog wat tegoed. Hiermee kan je je schuld aflossen.'

Ik blaas de lucht uit mijn longen en kijk Stan fronsend aan.

'Maak je geen zorgen. Otis gaat je helpen. Hij zal je dekken waar nodig. Uiteindelijk hoeft niemand er op je werk erachter te komen. En Isabella houdt haar mond wel. Dat is ook geregeld. Dus, zeg het maar. Nog een laatste klus voor de grote baas. Haal zijn liefje terug en dan is iedereen tevreden. Kan jij weer naar je mooie vrouwtje, je brave werk weer oppakken en nog lang en gelukkig leven.'

'Geloof je het zelf?'

'Weet je wat zo grappig is aan dit alles jongen? Volgens mij ben jij nog in de veronderstelling dat je een keuze hebt.'

Ik sluit mijn ogen. Ik ga terug naar de nacht in Tilburg. De nacht dat Anna onverwachts de avond kwam verstoren in dat oude historische pand. Het moment dat ze wegging besefte ik pas de waanzin van mijn werk. Als undercoveragent ging ik persoonlijke grenzen over, die ik nu nooit meer zou overgaan. Anna weet niet wat er zich verder die nacht heeft afgespeeld. Wat er tussen mij en de dame in kwestie is gebeurd. Gregor weet het duidelijk ook niet, anders had ie me niet op het terugvinden van haar gezet. Of het is een naaistreek en een afrekening van mijn verraad. Wat als hij het wel weet? Wat als hij maar al te goed weet dat ik zijn lieveling heb geneukt?

'Maak me los.'

'Goede keuze. Jammer wel, had wel zin om die mooie smoel van je te bewerken.'

Ik voel aan mijn pijnlijke polsen.

'Gregor wacht op ons. Doe dit aan. Schiet op.'

Stan smijt een oude trui mijn kant op.

'En maak je geen illusies. Als wij niet binnen nu en een uur bij de baas zijn, gaat dat mooie vrouwtje van je vandaag nog richting hem. En ik hoef jou niet te vertellen wat er dan met haar gaat gebeuren.´

'Breng me naar haar. Breng me naar haar en ik doe daarna alles wat je wilt.'

'Bek houden en doorlopen.'

Ik zou de gast hier en nu bewusteloos kunnen slaan, maar het risico is te groot, en met teneergeslagen hoofd volg ik hem.

Wordt vervolgd.

delen
Anna Karolina

Anna schrijft iedere week over haar zoektocht naar de ware (meeslepende) liefde die als een stevige rode draad door haar leven loopt. Elke zaterdagavond om 19.00 uur lees je een gloednieuwe aflevering op &C the website.

Meer van deze auteur

Wil je ook lezen