Ilona: 'Ik zag mezelf eerder als digital nomad op een strand in Thailand zitten dan achter een kinderwagen lopen'

Oh Baby!

Ilona: 'Ik zag mezelf eerder als digital nomad op een strand in Thailand zitten dan achter een kinderwagen lopen'

Redactie
Door

Redactie

Gepubliceerd op

3 mei 2023 om 20:00

Bron / Fotografie

interview Joanne Wienen

Gepubliceerd op

3 mei 2023 om 20:00

Bron / Fotografie

interview Joanne Wienen

Ilona de Ruyter wist heel zeker: ik wil geen kinderen. Toch is ze nu (stief)moeder van Dewi (16), Nikki (13), Liena (2) en Koen (0).

Ilona (41): 'Ik heb nooit een kinderwens gehad. Ik vind baby's niet zo leuk, het zorgen stond me tegen en ik vond dat er al genoeg kinderen op de wereld waren. Ik zei altijd tegen iedereen dat ik gewoon geen biologische klok had. Er tikte niets. Dat was van jongs af aan al zo. Ik speelde vroeger nooit vadertje en moedertje en als iemand me vroeg of ik later moeder zou worden zei ik nee.

Ik droomde van uiteenlopende banen: ik wilde gorilla's redden in Oeganda en arts worden leek me ook geweldig. Maar nooit droomde ik van een gezin. 'Wacht maar,' zei iedereen altijd, 'dat komt vanzelf.' Bloedirritant vond ik dat. Ik ben veertien jaar samen geweest in een stabiele relatie, maar nooit was er een kinderwens. Wel deden we pleegzorg, in de weekenden en vakanties. Daardoor zag ik met eigen ogen hoe ouders een kind 'stuk' kunnen maken.

Opvoeden is een grote verantwoordelijkheid, die ik erg serieus neem. En dat leidde vaak tot het gevoel dat ik het risico niet wilde lopen dat ik mijn eigen kinderen zou beschadigen. Bovendien was ik me bewust van de vrijheidsbeperking die het ouderschap met zich mee zou brengen. Ik zag mezelf eerder als digital nomad op een strand in Thailand zitten dan achter een kinderwagen lopen.

Tot ik vijf jaar geleden Serge leerde kennen, die al twee dochters had. Hij stelde al mijn overtuigingen ter discussie. Gewoon uit interesse, want hij had al twee dochters en wilde niet per se meer kinderen. Hoe kom je erbij dat jij geen kind zou kunnen opvoeden? Hoe zie je je leven op je zestigste voor je? Waarom zou je een carrière en een gezin niet kunnen combineren? En so what dat je het Spaans benauwd krijgt bij de gedachte aan zwemles en sportwedstrijden? Ik vind het leuk, en je doet het toch samen?

Ongemerkt sloop van de ene op de andere dag de gedachte binnen dat het met hem wél leuk zou zijn. Ik schrok me rot van die omslag. Waar kwam dit gevoel vandaan? Uiteindelijk spraken we af dat we zouden stoppen met anticonceptie om te zien of we in paniek zouden raken. Maar er was geen paniek, alleen het soort spanning en opwinding dat je kunt voelen vlak voordat je in een achtbaan naar beneden gaat.

Mijn sociale kring was totaal in shock toen ik zwanger bleek. Als ik met het hele gezin op straat loop en mensen van vroeger tegenkom, kijken ze me verbaasd aan: maar dit wilde jij toch helemaal niet? Er zijn momenten dat ik dat zelf ook denk. Als ik met een huilende baby die niet wil slapen eindeloos rondjes loop op een vakantiepark waar ik vroeger nog niet dood gevonden wilde worden, bijvoorbeeld. Maar als ik mijn dochter de volgende ochtend zelfverzekerd in haar eentje van de glijbaan zie gaan, barst ik weer uit elkaar van trots. Zo zie ik het ouderschap: als een wankel evenwicht tussen genieten en een zware last.

De angst om het niet goed te doen is er nog elke dag. Er lopen thuis vier kinderen rond in verschillende leeftijdsfasen. Hen allemaal de liefde en aandacht geven die ze verdienen is takkeveel werk en kost een hoop energie. Maar het cliché is waar: het rendement is enorm hoog.'

Meer verhalen over wonderbaby's vind je in &C's Oh Baby! Special

7 ,95

delen
Redactie

De &C-redactie bestaat uit enkel vrouwen en iedereen verzamelt wel iets. Katten, memes of dates bijvoorbeeld. Ze slurpen koffie alsof er levens vanaf hangen, verruilen het diner maar al te graag in voor een snackbox van de lokale friettent en dragen heus weleens wat anders dan pastel. Wees maar niet bang.

Wil je ook lezen

Kind kan de was doen