Inmiddels zijn we bij 'Hier is een link naar een opvoedkundig Instagram-account, eigenlijk doen we het best goed, toch?' We zijn nu naast Reint en Carmen ook (of vooral) papa en mama. En die moeten zich opeens bezighouden met futiliteiten als 'een kind opvoeden' nu Vesper het belangrijkste mensje in hun leven is.

Ons hoor je verder niet klagen, ons mantra is namelijk: we doen het best goed, toch? En zelfs als we iets eventjes helemaal niet zo goed doen, komt het uiteindelijk heus wel weer op z’n pootjes terecht. We zijn allebei mensen die heel goed kortstondig kunnen panikeren en elkaar met alle liefde opfokken door artikelen met de strekking 'Pas op, je kind zal een wanstaltig gebit overhouden aan zijn speen!' door te sturen. Maar we zijn intrinsiek veel te lui om ook daadwerkelijk langdurig in de stress te schieten. Als we allebei voelen dat we iets anders moeten doen (zoals onze dochter van haar speen afhelpen), doen we dat meestal meteen zonder al te veel discussie, contemplatie en research. Vreemd genoeg werkt het tot nu toe altijd: de speen bleek binnen een dag verleden tijd – ondanks horrorverhalen over peuters die in een ontwenningskliniek opgenomen moesten worden door hun liefde voor de tut.

Wat dat betreft is onze luie inborst een godsgeschenk, we zijn allebei allergisch voor ellenlang gepolder. Vooral ik ben de ongeduldigste persoon in de geschiedenis van ongeduld. En mijn vriend houdt zoveel van gemak dat hij er ook in de opvoeding van ons kind altijd over nadenkt hoe wij als ouders ergens het minst onder kunnen lijden. Prima combinatie en per ongeluk dus ook hartstikke mindful.

Als ik soms berichten op fora lees van ouders die even de weg kwijt zijn, dan wil ik ze een heel harde knuffel geven. Ik snap het namelijk helemaal: de informatiestroom is killing. Dan is dit weer een trend en dat andere levensgevaarlijk. Praat je met iemand met een peuter van dezelfde leeftijd, merk je dat zij het honderd procent anders doen.

Deze column is dan ook absoluut geen adviesrapport, het enige wat ik kan zeggen is: vergeet jezelf niet. Ga voor gemak. Wees lekker egoïstisch. Dat doen die peuters ook. De lullo’s. Kies de methode die het beste voor jou en je partner werkt. Wat de momfluencers ook zeggen. Laat dat kind zich af en toe effe flink aan jouw schema aanpassen. Zet alles op alles om de boel naar jouw hand te zetten als dat betekent dat jij een ouder zonder hoofdbonk-tegen-de-muur-neigingen blijft. En denk in vredesnaam aan je portemonnee als je weer op het punt staat om iets aangesmeerd te krijgen. Daar heeft je kind op de lange termijn veel meer aan.