Bo Wilkes: 'Als de kinderen niet rustig zijn als ik wil bijkomen met een kop koffie, krijg ik kortsluiting'

Inge (67): 'Ik was vroeger best streng als moeder. Achteraf gezien had het wel wat minder gekund. Ik ben van een andere generatie en werd zelf autoritairder opgevoed. Ik vind dat jij de kinderen minder streng grootbrengt.' Bo (36): 'Ik heb jou nooit als streng ervaren. Je liet me juist vrij, je was een goede moeder.' Inge: 'Ik heb vroeger zo van jou en je zus Puck genoten. Het gezinsleven mis ik heel erg. Puck woont nu in Amerika en jou zie ik ook minder vaak dan voorheen. Je bent altijd druk. Ik wil al mijn hoop niet alleen vestigen op jou, dus daarom zorg ik ervoor dat ik het zelf ook vaak druk heb. Een gezochte drukte, zeg maar.' Bo: 'Het is de drukste periode uit mijn leven. Ik heb mijn werk, drie kinderen die me nodig hebben. Ik kan mezelf niet in honderdduizend stukjes opdelen.' Inge: 'Dat snap ik ook. Ik ben heel trots op hoe je het allemaal doet. Je bent betrokken en begrijpt precies wat de kinderen nodig hebben. Je bewaart ook altijd de rust. Ik was wel wat sneller opgefokt vroeger.' Bo: 'Ik heb die momenten ook weleens, hoor. De kinderen doen soms niet wat ik van ze verwacht. Zoals Boyd, die niet even rustig de Donald Duck leest wanneer ik op adem wil komen met een kop koffie. Dan denk ik: waarom doe je dat nu niet? Maar dat moet ik echt loslaten. Waarom verwacht ik dat hij die rust pakt als ik degene ben die het nodig heeft? Ik vind het vervelend dat dat soms voor kortsluiting in mijn hoofd zorgt, hij is ook maar een kind.' Inge: 'Je neemt het moederschap heel serieus. Dat past ook bij je persoonlijkheid.' Bo: 'Ik zou het mezelf best wat makkelijker kunnen maken, maar ik stel hoge eisen aan mezelf.' Inge: 'Dat gevoel heb ik nooit gehad, maar ik werkte ook niet.' Bo: 'Op dit moment ben ik te vaak agentje aan het spelen, ik probeer het wat positiever te houden. Maar goed, als Loulou de hond een trap geeft, is het lastig om daar een positieve twist aan te geven. We hebben nu een stickerkaart geïntroduceerd: ze kan stickers verdienen als ze iets goed doet, als ze bijvoorbeeld lief is voor de hond. Ik wil vermijden dat ik te vaak boos word op haar.' Inge: 'Ik vind niet dat je boos doet. Je corrigeert meer, blijft altijd rustig. En zo’n stickerkaart gebruikte ik ook vroeger, dat werkt heel goed.' Bo: 'De belangrijkste punten in de opvoeding vind ik zelfvertrouwen, en dat de kinderen leren met beide benen op de grond te staan. We leven in ’t Gooi best in een bubbel, dus ik vind het belangrijk dat ze zich realiseren dat we het hier goed hebben. Toen Boyd bijna jarig was, zei hij dat hij het leuk zou vinden als zijn vriendjes een elektrische step aan hem cadeau zouden doen. Toen moest ik hem wel even uitleggen dat dat niet zomaar kan, omdat dat een heel duur cadeau is.'

Inge: 'Daar heeft hij nog helemaal geen benul van.' Bo: 'Maar dan is het mijn taak om hem dat bij te brengen.' Inge: 'Ik zal me nooit met jouw opvoeding bemoeien, maar ik kan soms weleens zeggen: misschien is het goed om een van de kinderen even wat extra aandacht te geven.'

Bo: 'Ik waardeer dat juist en luister daar ook naar. Juultje is bijvoorbeeld een karaktertje: ze kan soms wat schommelen in haar humeur en daar heb ik weleens moeite mee. Jij voelt haar goed aan en begrijpt haar heel goed. Jij kunt daar veel beter mee omgaan dan ik.' Inge: 'Dat komt omdat ik dat gedrag herken van mezelf van vroeger. Ik snap dat ze dan juist behoefte heeft aan wat extra aandacht. Ik zeg dan tegen jou: geef haar een extra knuffel. Dat is ook een beetje mijn taak als oma. Als ik merk dat een van de eendjes achterblijft, laat ik jou weten dat je die er weer even bij moet harken.'