Nasrdin Dchar over zijn eerste boek: 'Ik vind het zo spannend, holy shit'

Het boek bevat drie duidelijke thema's: zijn identiteit en rol in de maatschappij als zoon van Marokkaanse ouders, hard werken voor je droom en de band met familie. Het zijn dingen waarvan vooraf al duidelijk was dat die in het boek zouden komen, zegt Dchar. 'Maar de kapstok moest mijn werk zijn. Wat zijn nu de projecten die impact hebben gehad?' stelde hij zichzelf als vraag, waardoor het boek een reis is geworden langs twintig jaar theater, films en series, met successen als Rabat en Mocro Maffia.

Lees ook: Ferry goed nieuws: er komt een tweede film over Ferry Bouman

Wat Dchar de lezer vooral wil meegeven hangt af van die lezer zelf, met welke blik die kijkt. 'Maar jonge lezers wil ik vooral meegeven dat je je dromen moet najagen,' zegt hij. 'Waarbij je soms je angsten moet overwinnen. Uitdagingen moet aangaan, dingen moet doen die je niet direct leuk vindt, maar toch die stap zetten want het leven is vallen en opstaan. Dat zijn belangrijke punten voor mij.'

Vaderschap Nasrdin verschijnt in het jaar waarin de acteur ook is gaan regisseren en presenteren, en nu is hij dus ook schrijver. 'Het is een absurd jaar waarin zoveel tegelijk gebeurt,' aldus Dchar. 'Ik ben nu ook wel blij met waar ik sta. En trots. Zo man, ik heb het toch echt wel goed gedaan. Zoveel dromen die uit zijn gekomen, het is goed om daarop terug te kijken, dat te beseffen. En daarbij is het ook tijd voor meer een switch naar mijn gezin.'

Een tweede boek zal er daardoor niet snel komen. 'Ik denk dat ik de komende twintig jaar niet nog zulke grote stappen ga zetten als ik de afgelopen twintig jaar heb gedaan,' geeft hij ook als reden. 'Ik ben nu 45, in een fase gekomen dat ik niet per se in de trein hoef te zitten die maar doordendert. Ik weet dus niet of er nog een boek komt met dezelfde structuur, maar misschien voel ik nog eens de behoefte om bepaalde aspecten uit te lichten. Misschien over mijn kinderen, het vaderschap?'

Het is een onderwerp dat al veel in Nasrdin zit. Zo schrijft hij dat hij er alles aan wil doen om de wereld waarin zijn twee kinderen opgroeien 'een stukje mooier te maken'. 'Het gaat voor mij vooral over hoe ik hoop dat mijn kinderen in hun schoenen gaan staan. Hoe stel je jezelf op, met je rug recht of het hoofd naar beneden? En hopelijk raken ze geïnspireerd doordat ik mij uitspreek. Je kan zelf ook dingen doen. Verbinding zoeken. Tegen discriminatie zijn. Maar altijd met respect en fatsoen en liefde, ik geloof dat je dan mensen het beste bereikt.'