Sexy Time - De yoga-retraite #9: Verwacht hij nou echt van mij dat ik...?

Buiten adem en oververhit kom ik aan bij het resort. Ik weet niet wat er precies anders is nu, maar niks lijkt zoals het was. Alsof ik ineens in een droom ben beland. De plek waar ik ben komt me bekend voor, maar is onverklaarbaar anders. Een onheilspellend gevoel bekruipt mijn opgewonden lijf.

De enige die ik wil zien is Noah. Ik moet hem uitleggen waarom ik hem zo op de proef stel, waarom ik spelletjes speel met zijn gevoel en waarom ik me niet open durf te stellen. Mezelf durf te laten zien zoals ik echt ben. Met een ferme tred stap ik door. Geen mensen te bekennen buiten. Eenmaal binnen zijn de gangen ook allemaal verlaten en leeg. Tenminste, het lijkt er uitgestorven, maar je voelt een aanwezigheid. Alsof je op je eigen surpriseparty binnenstapt en ieder moment verwacht dat iedereen tevoorschijn zal springen.

Hoe lang ben ik weggeweest? Best een tijdje. Misschien is iedereen wel op zijn of haar kamer aan het bijkomen van de yogales waar ik van weg ben gerend. Ik loop de lange gang door en zie alle deuren wagenwijd openstaan. Er is serieus niemand te bespeuren hier.

Mijn tas weegt zwaar op mijn schouder en ik voel me klam en vies. Zul je zien; zijn ze na al die tijd dat ik weg ben geweest nog steeds van die vage oefeningen aan het doen in de grote zaal. Ik smijt mijn tas op het bed, kleed me uit en spring onder een lauwe douche. Ik sluit mijn ogen.

Ook al snap ik niks van al die mensen en hun precieze bedoeling, deze plek voelt wel als de juiste plek om nu te zijn. Als ik naar huis was gegaan zouden er tientallen vragen door mijn hoofd spoken en zou ik geen rust vinden. Het is tijd om dingen in mijn leven aan te gaan. Om mezelf, mijn angsten, onder ogen te komen. Dat is vast wat Noah mij wil doen geloven en dat snap ik nu.

Ik trek snel een wit katoenen homewear setje uit mijn tas en doe er een zacht vestje overheen aan. Ik adem een paar keer in en uit en wil naar buiten stappen als Sarah me bij de hand neemt en me duidelijk ergens heen wil begeleiden.

'Noah zei al dat ik je moest halen.'

'Maar hoe weet hij dat ik terug ben gekomen?'

'Ze komen altijd terug.'

'Ze?'

'Degenen die proberen weg te rennen voor hun ware ik. Ze doen allemaal een poging, maar komen altijd weer terug. Vaak ook pas na een dag, soms twee, maar jij hebt er niet zo lang over gedaan, dat siert je.'

Ik loop met haar mee. Mijn hart klopt in mijn keel. Mijn benen voelen ineens zwaar aan en lijken niet vooruit te willen komen. Een protesterende vlam ontbrandt in mijn borst. Ik moet doorzetten. Ik voel angst, maar ik ben niet voor niks teruggekomen. Ik ga het aan, wat het ook is.

Sarah opent de deur en doet een stap opzij. Niemand zit meer op de grond maar staat in een kring. Ze zijn nog steeds allemaal naakt, maar nu duidelijk oververhit. Alsof ze zonet een flinke workout hebben gehad.

'Ze is hier.'

Ik bespeur een flauwe glimlach op ieders gezicht en glimlach onhandig terug.

'Chiara.'

Noah staart me strak aan en ook hij is compleet naakt. Wat is die man mooi, niet normaal. Hoe hij het doet om het seksuele achterwege te laten weet ik echt niet, want het enige wat ik momenteel wil doen is zijn welgevormde harde staaf tussen mijn lippen schuiven en het zo diep mogelijk tot me te nemen. Al heb ik hem nog nooit geproefd, ik zou zweren dat de smaak van zijn lid mijn mond vult. Ik wil hem zo graag. Hij gebaart met zijn armen naar een paar mensen en geeft een klein knikje. Eén voor één komen ze om me heen staan en kijken wezenloos voor zich.

'Ontdoe haar van haar balast.'

Uit reflex wil ik me losrukken, maar mijn lijf verstard en laat hen zijn eis inwilligen. Binnen een paar telllen sta ik in mijn Eva-kostuum voor hen, voor de hele zaal en voel ik kippenvel over heel mijn naakte huid. Mijn ademhaling versneld. Mijn tepels schieten als harde knoppen omhoog en ik voel de hitte tussen mijn benen gloeien als een smeulende open haard.

Noah doet een stap naar voren en buigt naar me toe. Hij fluistert en het is duidelijk dat deze woorden alleen voor mij zijn bedoeld.

'Het heeft geen zin meer om weg te rennen, Chiara. Iedereen zal zich tegoed doen aan je en je zult ervaren hoe het voelt om echt jezelf open te stellen. Als je me geeft wat ik van je wil zien, geef ik jou wat jij wilt. En we weten allebei wat dat is.'

Met angstige ogen kijk ik hem aan. Verwacht hij nou echt van mij dat ik...? Nee, dat kan niet de bedoeling zijn van dit alles. Hij legt zijn wijsvinger om mijn lippen en drukt met zijn andere hand op mijn borst.

'Maak me trots Chiara. Laat zien hoe graag je me wilt.'

Zijn stijve strijkt zachtjes tegen mijn venusheuvel en ik heb het gevoel alsof ik flauw ga vallen van verlangen naar hem. Met grote passen stapt hij weer terug uit de kring, gaat aan de rand van de zaal staan, kijkt omhoog en houdt zijn armen langs zijn hoofd. Dan sluit hij zijn ogen en slaat in een snelle beweging zijn armen omlaag. Als hongerige hyena's rent de gehele naakte kring op me af.

Wordt vervolgd.