Toen ik me voorbereidde op het Eurovisie Songfestival werd er vrij weinig ge-ding-a-dong’d

In drukke tijden heb ik namelijk rust nodig in mijn hoofd, veel rust, en dat is op zulke momenten een zeldzaamheid. Ik praat niet graag over seks, ook niet met vriendinnen. Als ze zaken met mij willen bespreken luister ik uiteraard, maar zelf erover praten? Mwah, liever niet. Ik vind het ongemakkelijk, vooral voor de partners. Dat volledig uit de doeken doen of iemand zin heeft en wanneer juist niet, wat zijn of haar favoriete standjes zijn en wat voor bizar geluid iemand tijdens het klaarkomen maakt? Ik hoef het niet van een ander te weten. Stel je voor dat ik dat over Marco tegen een vriendin vertel, en je daarna met diezelfde vriendin en haar partner aan tafel zit in een restaurant, dan bekijk je iemand toch ineens heel anders tijdens een willekeurig gesprek.

Nee, het is privé, dus bespreek ik het, maar alleen met degene met wie ik het echt wil bespreken: Marco. En dat is ook het allerbelangrijkst. Het gaat namelijk over jou en je partner, dat jullie blij zijn met elkaar en de frequentie waarmee je seks hebt. Bij ons is dat eigenlijk al heel lange tijd hetzelfde. Wij doen niet aan, zoals ik laatst van iemand hoorde, 'vaste dagen'. En we maken ons al helemaal niet druk over wat anderen daarvan vinden. Het enige wat ik echt nodig heb hiervoor is rust, in mijn hoofd welteverstaan.

Als ik met een groot werkproject bezig ben, komt er bijzonder weinig van. Dan zit ik in een concentratiebubbel en dan ben ik er niet bij met mijn hoofd. En dat heb ik nodig om mentaal echt dicht bij elkaar te zijn, anders lukt het me niet. Nou ja, het lukt me wel, maar ik wil er behalve fysiek ook met mijn hoofd bij zijn, bij een vrijpartij. Misschien is dat hetzelfde wat weleens over voetballers verteld wordt: geen seks voor een wedstrijd. Alleen duren die wedstrijden bij mij wat langer dan negentig minuten. Maar goed, dat is dan maar zo. Ik ben niet iemand die dan denkt: nou hop, voor het vaderland. Ik ga niet klaarliggen, terwijl ik in mijn hoofd teksten aan het repeteren ben. Ik vraag me ook af of dat voor een partner opwindend is, als er zo’n passief wezen onder je ligt. Maar hé, als het voor jou werkt: vooral doen.

En als dat werkproject nou een maand duurt? Dan duurt het een maand. Bijvoorbeeld in de weken dat ik me voorbereidde op het Eurovisie Songfestival, toen werd er thuis vrij weinig ge-ding-a- dong’d. Ik doe het pas als het voor ons goed voelt en dat werkt voor ons. Een keer per maand? Prima. Vier keer per week? Prima. Het is wel zo dat de frequentie veranderd is sinds we kinderen hebben. Die jongens hebben het talent om op precies het verkeerde moment een nare droom te krijgen, of erger: slaapdronken de kamer binnen te wandelen op het moment suprême.

Het is sowieso ingewikkeld, want als je zo doodmoe bent van een slecht slapend kind, ben je al blij dat je vijf minuten je ogen dicht kunt doen. Al hebben we ooit een periode gehad waarin Bobby zo ontzettend slecht sliep dat we elkaar midden in de nacht aankeken en dachten: nou ja, als we dan tóch wakker zijn... En het is echt niet zo dat ik in een sexy stemming kom door een vers volgekotst kinderbed, maar soms moet je gewoon even je momentje pakken. En als ik dan de volgende dag ergens lees dat iemand het elke dag doet, ondanks slecht slapende kinderen, voel ik me totaal niet geroepen om iets te veranderen of om mezelf saai te vinden. Het enige wat ik dan denk is: lekker meid, good for you.

Wat voor ons goed werkt, is samen een weekendje weggaan na een drukke periode. Dat plan ik dan ook regelmatig in. Dat je na een volle dag geen boodschappen meer hoeft te doen, dat je niet hoeft te koken, geen Dikkie Dik-verhaaltjes hoeft voor te lezen of onwillige kinderen in bed moet stoppen. Nee, gewoon tijd voor elkaar, voor de adult version Dikkie Dick. Uit eten en echt in het moment zijn, samen. Dat heb je vaak nodig. Dus toen ik laatst las dat 75-plussers veel vaker seks hebben, begreep ik dat direct. Dan hebben je kinderen hun eigen leven, je werkt niet meer, of misschien wel maar iets of veel minder. Je hebt tijd voor elkaar en rust in je hoofd.

Ik krijg ineens enorm veel zin om ouder te worden. En Marco ook, vermoed ik. Ding-a-dong every hour, mensen. Ik teken ervoor.