Heel eerlijk, ik hou ervan om het mezelf zo comfortabel mogelijk te maken. Ik heb een schoonmaker die één keer in de twee weken langskomt, een klusjesman die ik bel voor futiele zaken als 'een gaatje in de muur boren', abonnementen op zo'n achttien streamingdiensten, kasten vol skincare waar ik uiteindelijk alleen m'n goedkope dagcrème van gebruik. Ik ben een groot voorstander van jezelf alles gunnen. Maar er is een verschil tussen jezelf verwennen en compleet toondoof in het leven staan.

Noem het mijn innerlijke activist, maar ik krijg echt kortsluiting in mijn kop van mensen die alleen maar bezig zijn met consumeren. En dan heb ik het niet over af en toe iets kopen waar jij blij van wordt, maar je hele persoonlijkheid ophangen aan nieuwe aankopen. Waarschijnlijk ligt het honderd procent aan mezelf en mijn scrollgedrag en het bijbehorende algoritme, maar ik word al tijdenlang geconfronteerd met mensen, voornamelijk vrouwen, vaak Amerikaans – soms wannabe-Amerikaans volgens het poldermodel – die alleen maar spullen uitpakken. Gratis opgestuurde spullen. Zelf gekochte spullen. Whatever.

Ik verbaas me er gewoon over, wie heeft er meer dan één waterfles van zestig euro nodig? Wie heeft vier identieke vestjes van mohair nodig? En wat maakt die nieuwe zooooveel beter dan het model dat je vorige week van dat pr-bureau opgestuurd kreeg? Ik stel deze vraag terwijl ik dondersgoed weet wat hun intentie is: jou ervan overtuigen dat je die shit ook nodig hebt, al die excessen die niks toevoegen aan je leven, behalve een volle kleding- of voorraadkast. Hoe in- en in-evil is het om in een tijd waarin de wereld bijna door z'n rug gaat door alle overtollige spullen, kleren, plastichopen en massaproductieprocessen te proberen om er een slaatje uit te slaan en voor nóg meer troep, vervuiling en overdaad te zorgen?

En hoe in- en in-evil is het om dit te proberen in een periode waarin steeds meer mensen met de armoedegrens flirten? Een tijd waarin steeds meer mensen in geldnood komen, het verschil tussen arm en rijk steeds zichtbaarder wordt? En waarom trappen zo veel mensen hierin? En kan ik het ze kwalijk nemen? Iedereen is weleens gevallen voor een overtuigende reclame. En influencers die een dozijn identieke geurkaarsen aan de man proberen te brengen zijn een reclamebureau in tienvoud.

Dus ja, verwen jezelf lekker, koop je masker, dat nieuwe parfum, die tas waarvan je al acht varianten hebt, maar wees ook eerlijk over waarom je het doet, wie je zover heeft gekregen en wat je aankoop betekent voor de wereld. En nee, ik ben geen groene messias, ik heb gewoon een grondige hekel aan mensen die iets verdienen aan mijn uitgavenpatroon maar er niks voor hebben hoeven doen. Probeer het ook eens, je gaat het geweldig vinden.