Dat zei mijn moeder elke dag als mijn broer en ik thuiskwamen van de basisschool tussen de middag. Mijn moeder gaf ons altijd, en dat geeft ze nog steeds, een gezellig gevoel bij eten. 'Even kijken hoe je eet' stond synoniem voor: 'Ik kom gezellig bij je zitten.' Ook al at zij op dat moment niet mee, ze stopte met waar ze mee bezig was en kwam bij ons zitten. Hierdoor voelden wij ons belangrijker dan al het andere. We kletsten over van alles. We waren samen. Dat was zó'n geborgen gevoel, veel belangrijker dan wat er gegeten werd.

Dat is ook precies wat comfortfood voor mij betekent. Het hoeft geen megamaaltijd te zijn, geen speciaal gerecht, of ongezond en vet, het moet met liefde zijn klaargemaakt, dat is veel belangrijker. Mijn vader John bakt al zolang ik me herinner wafels. Heel veel lekkere wafels. Of dat objectief gezien nou de beste wafels van de wereld zijn, durf ik niet te beweren, maar voor mij zijn ze dat in elk geval wel. En niet alleen voor mij. Als mijn ouders op bezoek zijn geweest, gaat dat als een lopend vuurtje door de buurt. De leraressen van Bobby en James eten wafels. De kinderen van Marco komen een voor een binnenvallen om een pakje te bemachtigen. Vriend Huub Stapel waait ineens heel toevallig aan voor een kop koffie en gaat weer naar huis met wat wafels. De wafels van ozze Sjon, iedereen vindt ze fantastisch.

Hij weigert trouwens om mij en mijn broer het recept te geven, hij doet daar extreem geheimzinnig over, wat alleen maar bijdraagt aan de mythe van de briljante wafels. 'Als ik er ooit niet meer ben, dán mogen jullie dat briefje hebben,' zegt-ie dan melodramatisch. Mijn broer en ik vermoeden dat dat hele recept helemaal niet zo spannend is, er zijn nou eenmaal niet bijzonder veel manieren om het beslag van een wafel te maken, maar eigenlijk doet dat er ook niet toe. Het is in onze beleving niet gewoon een mengsel van bloem, eieren, melk en suiker, het zijn de wafels van onze vader, en dat maakt ze lekker en bijzonder.

Ik vind het fantastisch als iemand eten voor me maakt. Bijna ontroerend, als iemand in pannen staat te roeren speciaal voor jou. En wat voor eten dat dan is, maakt helemaal niks uit. Dat kan spaghetti di Marco zijn, Igone's boterhammen (die zijn met heul veul boter en heul veul kaas), de stamppot van mijn moeder of de kookkunsten van Paul (de Leeuw, red.). We gaan weleens bij hem en zijn man eten, en Paul kookt zo fantastisch dat het lijkt alsof je in een sterrenrestaurant zit. Maar het is niet dáárom zo lekker, het is lekker omdat je bij vrienden bent, en omdat het met liefde gemaakt is. Ik baal er dan wel weer van dat hij zó goed kookt dat we hen nooit thuis durven uit te nodigen. In plaats daarvan nemen we hen mee naar een restaurant als het onze beurt is om een leuke avond te organiseren.

Jullie zullen het ook wel kennen, dat ultieme troosteten, gemaakt door iemand die van je houdt. Het is niet voor niets dat eetreclames, vooral in de winter, inspelen op dat gevoel. De geur van koffie die zich door een huis verspreidt, een grote familie aan een keukentafel met daarop een enorme pan stamppot met worst. Het is iets universeels, dat eten gemaakt door mensen van wie je houdt het lekkerst is. Zo kregen we vroeger bij mijn oma's en opa's de lekkerste soepen. Ik herinner me nog dat ik het als kind zo gezellig vond als we met de hele familie bij elkaar waren. Hele tafels vol met eten. Want dat kunnen ze in het zuiden goed: lekker drinken en goed eten. Nu maken we thuis ook vaak soep, maar het is gewoon 'soep'. Ook lekker, hoor, maar niet zo bijzonder als bij opa en oma.

En zo gaat dat vast ook als ik in de toekomst ooit nog eens de wafels van mijn vader maak. Dan zijn het gewoon wafels, dan is de magie weg. Althans, voor mij als zijn kind. Want misschien zijn het dan ineens wel de wafels van mij, 'mama', en komen James en Bobby naar huis om een zakje te halen, voor hun kinderen, en daar weer de leraren van. Hoe mooi zou dat zijn. En toch: ik hoop dat mijn broer en ik dat briefje met het recept nog heel lang niet te zien krijgen. Heb het gezellig de komende dagen, lieve mensen, maak er het allerallerbeste van in 2023. Of je nou aan de kook gaat of niet.